Bewoners knuffelen robotdieren in d’Amandelhof
Sinds kort woont er op de afdeling Kleinschalig Wonen van Woonzorgcentrum d’Amandelhof in Capelle aan den IJssel een hondje. Bewoners knuffelen ermee en hebben hem graag op schoot.
Het is een grappig, lief, klein, lichtbruin beestje met een heerlijk zachte vacht. Maar: het is niet echt. Het is een robothond, speciaal ontwikkeld voor de ouderenzorg. Een echt gezelschapsdier voor mensen met dementie, zegt Lisette van den Dool, eerst verantwoordelijke verzorgende op de afdeling Kleinschalig Wonen van d’Amandelhof, een van de zorglocaties van Cedrah.
Hoe zijn jullie op dit idee gekomen?
„We hoorden ervan en lazen erover op internet dat zo’n knuffeldiertje goed kan zijn voor dementerende bewoners. Zo’n beestje komt voor hen heel dichtbij. Het is levensecht: het blaft, draait met z’n kop, kwispelt met z’n staart, knippert met z’n oogjes en laat af en toe een zacht gekef horen. Om de beurt nemen de bewoners het beestje op schoot. We moeten nog een naam voor de hond verzinnen.”
Hoe reageren de bewoners op het dier?
„Zeker voor hen die thuis een hond hebben gehad, zie je dat het verleden weer helemaal gaat leven. Voor ons als verzorgenden is dat een aanleiding om met hen herinneringen op te halen. Vooral bij bewoners met dementie zie je dan dat ze minder angstig en veel rustiger worden. Zo kun je bewoners activeren die weinig initiatief meer nemen. Ze maken dan weer contact met hun omgeving. Er wordt geaaid, geknuffeld en weer gepraat. Sommige bewoners weten dat het geen echt hondje is. Anderen behandelen het beestje als een levend dier.”
Jullie hebben ook een robotpoes?
„Op dagbestedingsgroep De Rozenhof woont Lotje. Een heerlijk zacht dier. Een echte robotkat. Ze beweegt met haar kopje en haar oortjes, knippert met haar oogjes, miauwt en ligt heerlijk te spinnen als ze wordt geaaid. Omdat ze reageert op wat je doet, lijkt het net een echte poes. Een van de bewoners had vroeger een kat die Lotje heette. Dus heet onze robotpoes nu ook Lotje.”
Gaan de bewoners anders om met de poes dan met de hond?
„De manier waarop bewoners met de verschillende knuffeldieren omgaan, is vergelijkbaar. Lotje hoort er hier helemaal bij. Volgens welzijnscoach Lisanne van Rees zouden we eigenlijk nóg een poes moeten aanschaffen om onderlinge ruzies te voorkomen. Als we de kat weghalen bij een bewoner en die aan een ander geven, kan de onrust toenemen. Een poes doet dus echt wel wat met de bewoners.
Een collega heeft pas haar eigen kat meegenomen. Dat vond iedereen leuk.”
In de schijnwerpers: rubriek voor opmerkelijk regionaal nieuws