In Genemuiden kondigen koperblazers Kerst aan met traditionele liederen
Met traditionele kerstliederen kondigden koperblazers in Genemuiden vijftig jaar geleden het aanbreken van eerste kerstdag aan. Trombonist Piet Bonthuis blaast sinds het begin zijn partijtje mee.
Eerste kerstdag 1969. Op het donkerste moment van de nacht houdt een groepje muzikanten stil onder een lantaarnpaal. Even is er wat geschuifel, dan klinken de heldere klanken van koperinstrumenten. ”Stille nacht” breekt de stilte van de nacht. Een traditie is geboren.
Een van de muzikanten van het eerste uur is trombonist Piet Bonthuis. De dan 20-jarige muzikant laat zich inspireren door vergelijkbare initiatieven in de regio. Het Overijsselse stadje kent wel traditionele kerstwijdingen, maar de muzikanten willen „iets nieuws” doen, vertelt Bonthuis.
De allereerste keer loopt bijna het voltallige orkest van het lokale fanfare ”Ons Genoegen” mee. De stilte zorgt voor maximale impact. „We kozen er bewust voor om ’s morgens om zes uur te vertrekken”, vertelt Bonthuis. „Dan is er nog geen sprake van uitgaansverkeer en auto’s.”
De inwoners van Genemuiden zijn dan ook echt verrast, herinnert Bonthuis zich: „Ramen en deuren gingen open en overal luisterden inwoners in pyjama’s.” Zelfs op de kansels wordt die morgen gewag gemaakt van de vroege kerstliederen.
De positieve respons stimuleert de muzikanten hun actie in de volgende jaren te herhalen. Een enkele keer gooit het weer roet in het eten. „Ik denk dat het zo’n vier of vijf keer niet doorging door strenge vorst en gladheid”, vertelt Bonthuis. Zelf liet hij één keer verstek gaan. Lachend: „Toen heb ik me verslapen.”
Meer locaties
Door de jaren heen verandert er weinig. Zelfs het opheffen van ”Ons Genoegen” kan de muzikanten niet beletten om hun traditie voort te zetten. Wel vraagt de groei van de Genemuider kern om de nodige aanpassingen. Bonthuis: „Genemuiden werd groter, maar het aantal deelnemers bleef gelijk. Daarom moesten we keuzes maken voor de plaatsen waar we de liederen spelen.” Om de kerstliederen toch aan zoveel mogelijk Genemuidenaren te laten horen, groeit daarom het aantal speellocaties. Per locatie worden echter minder liederen gespeeld. Bonthuis: „We laten op ruim dertig locaties twee koralen en liederen horen.”
Het repertoire bleef in al die jaren onveranderd, vertelt Bonthuis: „We geven de voorkeur aan traditionele, gedragen kerstliederen: ”Hoor de eng’len zingen d’eer”, ”Komt allen tezamen” en ”Ere zij God”. Geen hippe melodieën dus.”
Net als vroeger kunnen het lokale woonzorgcentrum De Meente en seniorencomplex Weidegreven op de onverdeelde aandacht van de muzikanten rekenen. Wel sneuvelt de koffiestop door de steeds grotere afstand die tussen de speellocaties moet worden afgelegd.
Nieuwe generatie
Vijftig jaar na dato blijkt de belangstelling voor de kerstkoralen in de vroege morgen nog groot. Liefhebbers volgen de muzikanten op de voet om te luisteren. Meezingen is er niet bij, benadrukt Bonthuis: „Er wordt überhaupt niet gezongen.”
Ondanks de belangstelling wil Bonthuis niet spreken over een behoefte onder de bevolking: „Ik denk niet dat we voorzien in een behoefte, maar we worden wel gemist als het een jaar niet doorgaat.”
Traditie
Zelf hoopt hij mee te blijven lopen zolang hij het fysiek aan kan. Mocht hij de trombone toch aan de wilgen moeten hangen, dan kan hij rekenen op een nieuwe generatie: „Er zijn een paar zeer jeugdige trompettisten en een aantal individuele muzikanten die graag samen met ons deze traditie in stand houden.”
