Lopend vanaf het metrostation van Yokohama, de Japanse havenstad die tegen Tokio is aangebouwd, is het even zoeken naar het Green House Youth Centre, een kerkelijk jongerencentrum. En het is klimmen geblazen want Yokohama kent stadsdelen met heuvelachtig terrein.

Het Green House is een initiatief van de Reformed Church in America (RCA) en wil een thuis zijn voor middelbare scholieren. Nathan Brownell en zijn vrouw Nozomi geven er leiding aan. Het centrum werkt nauw samen met vijf privéscholen voor christelijk onderwijs – in een ver verleden opgericht door buitenlandse zendelingen en missionarissen. De ouders van de meeste leerlingen –in totaal zo’n 5000 kinderen– zijn evenwel geen christen. Waarom kiezen ze dan toch voor deze scholen? „Vanwege de hoge kwaliteit van het onderwijs”, zegt Nathan.

Lees ook

Japans christelijk gezin beleeft geloof grotendeels incognito

Dat biedt kansen om het Evangelie te verspreiden, zou je denken. Maar dat valt tegen. Leerlingen zijn weliswaar verplicht om de dagopening bij te wonen en Bijbellessen te volgen, maar daar blijft het vaak bij. Nathan: „Ze draaien op school hun verplichte christelijke lesje, maar verder dan hun verstand komt het niet.”

Precies dát wil hij (en een team van zes christen-docenten) voorkomen door leerlingen in het centrum uit te nodigen. „Iedere donderdagmiddag zijn ze welkom om met ons door te praten over het geloof, om te luisteren naar de Bijbel en persoonlijke getuigenissen te horen.” Het aantal kinderen dat wekelijks daarop ingaat, varieert tussen de 20 en 30; met Kerst passeert het de 90.

Kerken

Het Green House dient nog een ander doel: Japanse kerken te hulp komen bij het aantrekken van jongeren, want „de kerk in Japan heeft grote moeite om jongere generaties vast te houden en te bereiken.” Juist in de periode van de middelbare school verlaten jongeren de kerk omdat naschoolse activiteiten en groepsuitjes vrijwel altijd op zondag zijn. Hen tegen de stroom in vasthouden in de kerk, lukt niet. „Een Japanner voelt zich hoogst ongemakkelijk als hij iets alleen moet doen”, legt Nozomi uit.

Lees ook

Geestelijke strijd in Japan: gevecht tegen voorouders en vormendienst

Nathan: „De identiteit van een Japanner begint bij zijn school, zijn klas, zijn familie en pas als laatste komt hijzelf in beeld. Zit het met al die eerste lagen niet goed, dan levert hem dat veel stress op. Stel een Japanner een vraag en hij zal eerst naar zijn buurman kijken: wat zal ik antwoorden?”

Het gevolg is dat in veel kerken slechts een handjevol jongeren zit. Vaak is het een kwestie van tijd voordat ook zij weggaan. Door hen geregeld in het Green House uit te nodigen, hoopt Nathan dat proces te stoppen. „Ze maken kennis met andere jongeren en er is een kans dat de niet-christelijke jeugd met de kerkjeugd in contact komt.”

Een doordeweeks bezoek aan het Green House is in feite ook leren om zondags naar de kerk te gaan, voegt Nathan eraan toe. „Leren om zelf die dagelijkse groepsdruk even uit de weg te gaan.” Nozomi: „Wij stellen hen hier gerust dat het oké is om even op adem te komen en je hart te luchten.”

De jeugd kan ook wel wat persoonlijke begeleiding gebruiken want het schoolleven is spanningsvol vanwege de grote betekenis die toelatingsexamens voor vervolgonderwijs hebben. Nathan: „Veel jongeren in Japan hebben het zwaar. Ondanks dat ze in welvaart leven, worstelen ze met dingen die op het niveau van hun hart en hun ziel liggen.”

Dat merken de Brownells als er aangrijpende dingen gebeuren. Vorig jaar hakte het plotseling overlijden van een leerling er flink in. „Die week kwamen er veel meer leerlingen langs. Een van de teamleden heeft toen gesproken over de boodschap van eeuwig leven en heeft hen aangespoord om hun leven vanuit Bijbels perspectief te gaan zien.” Nozomi: „Een reactie van een meisje maakte indruk: ze wilde meer weten van het christelijk geloof. Onlangs is ze gedoopt.”

serie

Christen in Japan

Dit is het derde en laatste deel van een drieluik over het christendom in Japan