Minister Rumsfeld had de groep gevraagd te onderzoeken waar de verantwoordelijkheden lagen voor de mishandeling van gevangenen in Abu Ghraib en andere gevangenissen in Irak en Afghanistan. De commandanten van diegenen die de mishandelingen uitvoerden zijn volgens de groep van Schlesinger „direct” verantwoordelijk voor het wangedrag. Deze officieren hebben onvoldoende toezicht gehouden op wat er gebeurde binnen hun commando.

Daarnaast is er volgens de groep echter ook sprake van „indirecte” verantwoordelijkheid, en deze indirecte verantwoordelijkheid betreft ook minister van Defensie Rumsfeld. De bewindsman en zijn naaste medewerkers „hebben door hun beleid een klimaat gecreëerd waarbinnen wijdverbreide mishandelingen mogelijk werden.” De groep kritiseert onder meer het feit dat Washington de Amerikaanse opperbevelhebber in Irak, generaal Ricardo Sanchez, met een veel te kleine staf liet werken.

Dat werd des te problematischer toen er na de invasie een opstand tegen het Amerikaanse gezag uitbrak. Dit had directe gevolgen voor de bevolking van de Abu Ghraib-gevangenis, waar één -ongetrainde- cipier beschikbaar was op 75 gevangenen. Een situatie die het rapport „volstrekt onverantwoordelijk” noemt. Het rapport van de groep-Schlesinger stelt nadrukkelijk dat er geen aanwijzingen zijn dat minister Rumsfeld persoonlijk de mishandeling van gevangenen heeft goedgekeurd.

De groep haalt echter het argument van de regering-Bush onderuit dat de mishandelingen het werk waren van „een paar enkelingen.” „Wij hebben een reeks fouten gevonden die veel verder gaan dan een paar cellenblokken. Wij hebben fundamentele misvattingen geconstateerd op alle niveaus en dat betreft het niveau van de eenvoudige soldaat tot het hoogste niveau binnen het Pentagon. Dit falende leiderschap heeft de condities gecreëerd waar binnen het wangedrag van sommigen mogelijk werd”, zo stelde Tillie Fowler, een van de leden van de onderzoeksgroep dinsdag.