Het is op z’n zachtst gezegd een verrassende uitslag. Want in de afgelopen vijf jaar is de economische, politieke en sociale toestand op alle vlakken dermate verslechterd dat men zich als buitenstaander vertwijfeld afvraagt hoe het mogelijk is dat ongeveer de helft van de Zimbabwaanse bevolking nog enig vertrouwen in Mugabe kan hebben.

Het antwoord is: propaganda. Althans, dat zeggen de organisatoren van de enquête, het Instituut voor Democratie in Zuid-Afrika, het Centrum voor Democratische Ontwikkeling in Ghana en de universiteit van Michigan in de Verenigde Staten. Zij bundelden de resultaten van hun peiling in een verslag getiteld ”De macht van de propaganda. Publieke opinie in Zimbabwe”, waarin een (lange) lijst van oorzaken voor de schijnbare toename van Mugabes populariteit wordt opgesomd.

Op een persconferentie in Johannesburg wees de Zimbabwaanse activist Brian Raftopoulos er namens de organisatoren op dat in de afgelopen vier of vijf jaar alle buitenlandse journalisten uit Zimbabwe zijn gezet, terwijl de onafhankelijke binnenlandse media door Mugabe het werken onmogelijk is gemaakt. Journalisten van de vroegere onafhankelijke bladen en kranten zitten nog steeds in de gevangenis. „Dit alles heeft een enorme negatieve invloed op de publieke opinie. Elke dag verketteren de staatsmedia de oppositie. Morgan Tsvangirai, leider van de Beweging voor Democratische Verandering, krijgt geen toegang tot de media om zich tegen die kritiek te verweren”, aldus Raftopoulos.

De economie van Zimbabwe gaat door een diep dal, de inflatie beloopt circa 500 procent, de werkloosheid 75 procent, 30 procent van de mensen tussen 15 en 49 jaar oud is seropositief en ongeveer de helft van de bevolking heeft gebrek aan voedsel of lijdt regelrecht honger.

Mugabe heeft duizenden blanke commerciële boeren zonder compensatie van hun land geschopt, met als gevolg dat de maïs- en graanoogst nog maar eenderde is van wat deze drie jaar geleden was en de opbrengsten van het exportproduct tabak bijna geheel zijn opgedroogd.

De hongerende Zimbabwanen krijgen slechts voedselhulp als zij een lidmaatschapskaart van Mugabes partij ZANU-PF kunnen tonen, zegt de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO). Amnesty International heeft onlangs in de belangrijke wereldmedia advertenties geplaatst om te wijzen op de terreur die ZANU-PF uitoefent tegen tegenstanders van het regime.

Jonge Zimbabwanen worden met geweld geronseld voor de ”Jeugdbrigade”. In militaire kampen krijgen zij les in het verstoren van vergaderingen en het martelen van tegenstanders. In een interview met een Zuid-Afrikaanse krant zegt een Zimbabwaanse jongen die zijn land is ontvlucht, dat hij in die kampen de filosofie van ZANU-PF uit zijn hoofd moest leren en ook werd bijgebracht dat hij een voorbeeld moest nemen aan Castro van Cuba, de Palestijnse leider Yasser Arafat, aan China en aan Noord-Korea.

Internationale hulporganisaties mogen hun werk in Zimbabwe niet meer doen. Hun geldelijke baten zijn door de regering in beslag genomen. In deze sfeer, waarin alle kritiek op Mugabe en zijn regering is uitgebannen, hoeft het volgens Raftopoulos geen verbazing te wekken dat nog slechts 18 procent van de bevolking vertrouwen heeft in oppositieleider Morgan Tsvangirai, tegen 65 procent vijf jaar geleden. Robbert Mattes van het Zuid-Afrikaanse Instituut voor Democratie zei dat de mensen die voor de enquête in Zimbabwe verantwoordelijk waren, aanvankelijk 1200 personen naar hun mening wilden vragen. Het werden er nog geen 100 omdat de Zimbabwaanse geheime dienst de enquête verbood. De autoriteiten verdachten de organisatoren namelijk van „samenzwering tegen president Mugabe.”

Volgens Mattes is het tekenend voor de sfeer van wantrouwen in Zimbabwe dat veel ondervraagden (46 procent) dachten dat de enquêteurs van de politie of van ZANU-PF waren. „Vier van de vijf ondervraagden verklaarden dat ze voorzichtig moeten zijn met wat zij zeggen over de politiek”, aldus Mattes.