De chromatiek van Wagners muziekdrama ”Tristan und Isolde” is bepalend in Schönbergs vijfdelige compositie, die hij baseerde op het gelijknamige gedicht van Richard Dehmel. Tijdens een wandeling door een maanverlicht bos vertelt een vrouw haar geliefde dat zij zwanger is, maar niet van hem. De man troost begripvol en vergevingsgezind. Door zijn liefde verdwijnt (”verklärt”) het duister, waarna beiden hun wandeling voortzetten in een „hohe, helle Nacht.” Schönberg brengt deze dramatiek meesterlijk tot klinken. Tragiek en extase lossen uiteindelijk op in gevoelens van aanvaarding en berusting.

Arthur Honegger (1892-1955) voltooide zijn onheilspellende Tweede Symfonie in 1941, toen Frankrijk door de Duitsers was bezet. Het is een dissonant werk voor strijkorkest, waarin Honegger consonante intervallen als tertsen en sexten stelselmatig vermijdt. Aan het eind van drie delen vol troosteloosheid en gekwelde energie breekt echter het licht door: het afsluitende koraal in de violen wordt onverwacht versterkt door een trompet, als een soort ode aan Bach.

De nuchtere benadering door het Baltic Chamber Orchestra doet wel recht aan Honegger, maar mist bij Schönberg soms bevlogenheid. De nogal directe opname klinkt wat dof. Desondanks een cd met een boeiend programma.

Schoenberg & Honegger – Baltic Chamber Orchestra – Emmanuel Leducq-Barôme; Rubicon (RCD1043); € 13,75; meer informatie: www.rubiconclassics.com