Is de naamgever van de serie dus in nevelen opgelost, in de Groningse Der Aa-kerk laat Westerbrink veel moois horen. Belangrijkste bijvangst: het veelzijdige werk van Matthias Weckman. Eerder noemde ik diens Italianiserende toccata’s en canzones, maar de hier opgenomen koraalfantasie over ”Es ist das Heil uns kommen her”, een verzenreeks van een halfuur, blaast je van de stoel. Weckman haalt alles tot in extremis uit de orgelkast om het gekomen heil te bezingen. Het zesde vers, meer dan tien minuten, met meerstemmig pedaal en ”in organo pleno”, maakt de monumentaalste Bach al voelbaar.

Goed dat Bach zelf níét klinkt: nu valt de focus volledig op Weckman, Praetorius, Scheidt, Scheidemann en een aantal anonieme werken, de kraamkamer van al het goeds dat nog in het verschiet lag.

Westerbrink verantwoordt voorbeeldig z’n visie op en aanpak van deze Noord-Duitse barokmuziek. Ook breekt hij een persoonlijke lans voor de Der Aa-Schnitger, met z’n taaie speelaard, slechte zit en ‘ontbrekende’ registers als Sesquialtera en Tertiaan, maar ook met z’n uitzonderlijke klankkwaliteit en opvallende stemmen als Quintadena en Dulciaan van het rugwerk.

De opname vangt glashelder zowel de nabijheid als de weidsheid van het orgel.

Franz Tunder in perspectief 4 – Peter Westerbrink, Arp Schnitgerorgel Der Aa-kerk Groningen; SIOG (201901); 2-cd; bestellen: www.peterwesterbrink.nl