De Bruin (41) en haar twee kinderen verblijven deze week met haar ouders in een vakantiehuisje in het Zeeuwse Zoutelande. Komend weekend voegt haar man zich bij hen. Daarna reizen ze door naar zijn ouders in het Franse Poitiers.

Julia wil in eerste instantie niet op de foto als de fotograaf arriveert. Maar als oma haar meeneemt naar de schommel is het ijs snel gebroken. Thomas is alleen tevreden bij zijn moeder op schoot.

Deze week houden ze echt vakantie. „We pendelen vooral tussen het vakantiepark en het strand.” De familie huurt er een strandhuisje. Maar met een zwembadje in de tuin zijn de kinderen ook erg tevreden, aldus oma De Bruin.

Ringenceremonie

Als De Bruin in 2008 naar Londen verhuist voor een onderzoekstraject –ze is dan net gepromoveerd op darmkankeronderzoek aan de Universiteit Leiden– kan ze niet bevroeden dat ze er elf jaar later nog zal wonen. Ze gaat er heen met de gedachte dat het werk na twee jaar voorbij is. Toch knoopt ze er nog een jaar aan vast. Juist in dat jaar leert ze haar latere echtgenoot kennen. Die werkt in hetzelfde laboratorium als De Bruin, waar de meeste collega’s niet-Brits zijn. „In het weekend trokken we vaak met elkaar op. Van collega’s werden we vrienden en later werd onze relatie steeds serieuzer.” In 2013 trouwen ze in Londen. „We vierden dat met directe familie en goede vrienden. Anders dan in Nederland gebeuren het ondertekenen van de huwelijksakte en de ringenceremonie in de kerk.”

Als het stel een huis wil kopen, verhuist het naar Cambridge. De Bruin: „Londen is een leuke stad voor dertigers, met tentoonstellingen, musea en concerten. Maar voor een gezin met kinderen vonden we het minder geschikt.” In Cambridge werkt De Bruin bij een farmaceutisch bedrijf, waar ze onderzoek naar medicijnen tegen borstkanker. Haar man heeft een baan bij een biotechnologische firma.

Spurgeon

De Bruin groeit op in Berkenwoude waar ze lid is van de gereformeerde gemeente. Als ze naar Londen verhuist, kerkt ze bij de Metropolitan Tabernacle, waar ooit C. H. Spurgeon predikant was. In Cambridge sluiten De Bruin en Lara –die rooms-katholiek is opgegroeid– zich aan bij de United Reformed Church. „De liturgie is in die gemeente reformatorischer dan in de Anglicaanse kerk, de Britse staatskerk. Het mooie van de Anglicaanse kerk vind ik wel dat die echt een gezicht en een stem in de samenleving heeft.”

De kerkelijke traditie waarin ze opgroeide en haar huidige gemeente hebben allebei hun waarde, ervaart De Bruin. „Nu ik de Bijbel in een andere taal lees en eruit hoor preken, vallen me andere dingen op. Tegelijk: als ik de Nederlandse psalmen zing, komen er veel jeugdherinneringen naar boven.”

Beleefd

Het belangrijkste cultuurverschil tussen Groot-Brittannië en Nederland? „Britten zijn beleefder dan Nederlanders. Ze zullen niet snel nee zeggen.” De Bruin ziet ook dat de tweedeling in de Britse samenleving groter is dan in de Nederlandse. „Engeland is een goed land om in te wonen als je geld genoeg hebt. Heb je dat niet, dan valt het niet mee.”

Zo’n vier keer per jaar is De Bruin in Nederland om familie en vrienden te bezoeken. Dit keer reisde ze met haar kinderen per trein. „Ideaal: de rechtstreekse treinverbinding tussen Londen en Rotterdam duurt slechts drieënhalf uur. Julia vond het wel spannend, met de trein onder de zee door.”

Helemaal terug naar Nederland gaat De Bruin voorlopig niet, hoewel ze er wel van droomt. „Ik vind het wel lastig dat ik ver van familie en vrienden woon. Tegelijk: in Cambridge hebben we onze plek gevonden. En als we naar Nederland zouden verhuizen, moet Romain zich weer aanpassen aan een nieuw land. Ik schort m’n droom voorlopig op.”

Ook de brexit heeft geen invloed op haar plannen. „Toen het referendum over de brexit plaatsvond, hadden we net een huis gekocht. En omdat we al langer dan vijf jaar in Groot-Brittannië wonen, mogen we er blijven. Wel hoop ik stiekem nog steeds dat die hele brexit niet doorgaat.”

De Bruin heeft het gevoel dat nationalisme meer nadruk heeft gekregen in de aanloop naar de brexit. „In eerste instantie voelde ik me minder welkom in Engeland. Gelukkig waren er ook Britten die zich kwamen excuseren voor de uitslag.”

Als het interview bijna voorbij is, komt Julia aangelopen, met opa in haar kielzog. Zojuist vingen ze een „big spider” in de tuin. Mama moet even kijken naar de spin in het Tupperwarebakje. De Bruin: „Ze verstaat goed Nederlands, maar haar Engels is het best. Ze corrigeert mij regelmatig op mijn uitspraak.”