Een knalrode kermisglijbaan met flikkerende lampjes in de kathedraal van Norwich. En de deken van het kapittel, Jane Hedges, die als eerste het bijna zeventien meter hoge gevaarte uitprobeert en naar beneden zoeft – de Britse omroep BBC maakte er vrijdag beelden van.

De glijbaan is bedoeld om mensen het gebouw binnen te lokken: ze moeten het gevoel krijgen dat de kerk niet te hoog en te verheven voor hen is. Onder het motto ”Bekijk het eens anders” krijgen ze bovendien de kans om de beroemde middeleeuwse gewelven en sluitstenen van de kathedraal van dichtbij te bekijken.

Het doel van de attractie ligt intussen verder. Zoals deken Hedges in het dagblad Trouw zegt: „We proberen mensen aan het denken te zetten over de betekenis van dit leven, en over hun plaats in de wereld.”

Maar niet iedereen is ervan overtuigd dat een kermisglijbaan midden in de kerk de beste manier is om dat doel te bereiken. Er is de laatste dagen heel wat kritiek geuit op de ”helter skelter”, onder meer door de voormalige kapelaan van de Britse koningin dr. Gavin Ashenden, nu missionair bisschop van de Christian Episcopal Church.

Hij gebruikte scherpe woorden: de verantwoordelijke geestelijken van de kathedraal van Norwich zouden zich „onprofessioneel” gedragen en God tot een attractie willen maken, maar volgens Ashenden worden toeristen niet bekeerd tot het christendom door een glijbaan in de kerk, en „lukraak entertainment toevoegen is waardeloos.”

Minigolfbaan

De kathedraal van Norwich is overigens niet de eerste die een attractie gebruikt om de aandacht van bezoekers te trekken. In Rochester Cathedral is deze zomer een minigolfbaan aangelegd, terwijl Gloucester Cathedral een paar jaar geleden al een festival voor skateboarders huisvestte. Het lijkt erop dat dergelijke initiatieven passen binnen het beleid van de Anglicaanse Kerk, en menigeen juicht dat ook toe.

Het zijn veelal protestants georiënteerde schrijvers en theologen die betogen dat een kerkgebouw op zichzelf niet heilig is, maar allereerst bedoeld voor de gemeenschap. Zij staan welwillend tegenover het experiment: als niet-kerkelijke mensen huiverig zijn voor machtige historische gebouwen, dan moet je iets doen om de drempel te verlagen.

Vandaar dat de anglicaanse theoloog dr. Ian Paul op de website van Christian Today zegt: de praktijk moet bewijzen of het werkt. „Hebben deze sociale experimenten enig effect op de onderlinge contacten en het kerkbezoek? En zijn ze de aanstoot binnen en buiten de kerk waard? De tijd zal het leren.”

Wonder en mysterie

De zwaarste kritiek komt intussen van degenen die een kathedraal beschouwen als een heilig gebouw waarin de aanwezigheid van God op een of andere manier tastbaar geworden is.

Zo schrijft de rooms-katholieke columnist Tim Stanley van The Telegraph: „Een minigolfbaan aanleggen in een kathedraal is een daad van ontheiliging”, en: „De anglicaanse kerkleiding maakt het christendom belachelijk door kathedralen in kermissen te veranderen.”

Ook Ashenden vindt dat attracties als de glijbaan van Norwich het doel van een kathedraal krenken: de mensen iets van Gods aanwezigheid laten voelen. „Wanneer je zo’n plaats, gedrenkt in wonder en mysterie, overgeeft aan goedkope verstrooiing en zintuiglijk plezier, vergiftig je juist het medicijn dat het aan de menselijke ziel te bieden heeft.”

In het middenschip van de kathedraal van Norwich staat sinds vrijdag een ”helter skelter”, een kermisglijbaan. De attractie is bedoeld om kerkschuw publiek het gebouw binnen te lokken. beeld AP, Joe Giddens