Bij zijn pensionering bood hij de school waarvan hij directeur was aan, de Prins Mauritsschool in Delft, voortaan als invalkracht voor de groepen 4 tot en met 8 beschikbaar te zijn. Van Zelm staat nu vaak één dag in de week, „ook weleens drie dagen”, voor de klas. „Ik heb het werk altijd met plezier gedaan. Daarom vind ik het fijn om nog iets voor kinderen te kunnen betekenen en met collega’s om te gaan. De tijd vliegt, een dagje op school is zo om.”

Contacten

„Leraar zijn is tegenwoordig niet makkelijk. Je wordt geconfronteerd met veel sociale problematiek. Dat maakt het zwaar. Ik begrijp dat het voor sommigen een opluchting is om te stoppen. Ik heb dat zelf niet zo ervaren. Toen ik fulltime werkte, had ik contacten met honderden mensen. Ik zag aankomen dat ik dat erg zou missen. Daarom heb ik besloten door te gaan. Pensioen is leuk als je ertegen aankijkt, maar als het zover is, valt het tegen, zeggen mensen dikwijls. Je dreigt dan in een gat te vallen.”

De dagen voor de klas zijn meestal vooraf gepland, bijvoorbeeld als een collega een cursus moet volgen. „Maar het gebeurt ook dat ik ’s morgens vroeg word gebeld omdat er iemand ziek is. Ik probeer in ieder geval altijd om een uur of zeven op school te zijn, zodat ik me rustig kan voorbereiden.”

Hoewel zijn liefde ligt bij lesgeven, liet Van Zelm zich in 2018 verleiden om een halfjaar als interimdirecteur op te treden. Er werd op hem een beroep gedaan door de Oranje-Nassauschool in Stolwijk. „Ik had eerst nee gezegd. Je bent er vijf jaar uit en er is veel veranderd. Maar ze kwamen toch bij me terug en uiteindelijk werden we het eens over een takenpakket voor twee dagen in de week. In de praktijk maakte ik meer uren, maar het was een ongelooflijk leuke school.”

Van Zelm heeft verder zitting in een schoolbestuur en hij is voorzitter van de vereniging van eigenaren van het appartementencomplex in ’s-Gravenzande waarin hij en zijn vrouw –die eveneens altijd in het onderwijs heeft gewerkt– wonen. Ook bekleedt hij het ambt van ouderling in de hervormde gemeente van Monster.

Toelatingsbeleid

In 1972 ging Van Zelm aan de slag op de Dr. Alexander Comrieschool in Rotterdam. Drie jaar erna werd hij hoofd, zoals het toen heette. De school kende een open toelatingsbeleid. Dat betekende steeds meer leerlingen in de klas uit gezinnen met een buitenlandse herkomst, vaak moslimfamilies. Verderop in de tijd kreeg hij als directeur van de Prins Mauritsschool met een zelfde beleid te maken. Ouders hoeven de grondslag niet te onderschrijven, maar dienen die wel te respecteren. Zo moeten de kinderen gewoon een psalm leren. „Je wilt hen in aanraking brengen met de Heere Jezus.”

„Ik kan er een boek over schrijven”, zegt Van Zelm. En dat is te merken. Als hij begint te vertellen over zijn ervaringen met dit beleid, valt hij niet meer stil. „Het was boeiend, het gaf veel gespreksstof binnen het team en het leverde zelden problemen op met ouders. Als je met je daden maar zorg toont voor de kinderen en de gezinnen, als zij maar liefde en aandacht ontvangen.”

Kinderen

In 1981 stapte hij over naar de Eben-Haëzerschool in ’s-Gravenzande en van 2000 tot 2013 was hij directeur van de Prins Mauritsschool. „Ik heb voor mijn pensionering naast het werk als directeur altijd, al was het soms maar enkele dagen in de maand, voor de klas gestaan. Daar beleefde ik plezier aan.

Heerlijk om met kinderen te werken. Ik vond het ook belangrijk om zelf te blijven ondervinden wat andere leerkrachten zoal meemaken. Je houdt voeling met de inhoudelijke kant van het vak. En nu kan ik me daar weer helemáál op richten.”

Loopbaan Bert van Zelm

Geboren: 1949, Dordrecht

Lagere school: Beatrixschool in Papendrecht

Vervolgonderwijs: mulo en ”Kweekschool met den Bijbel”, beide in Dordrecht

Eerste baan: onderwijzer, later hoofd Dr. Alexander Comrieschool, Rotterdam

Latere banen: directeur Eben-Haëzerschool in ’s-Gravenzande en Prins Mauritsschool in Delft

Werk na pensionering: invalkracht op Prins Mauritsschool en korte tijd interimdirecteur Oranje-Nassauschool te Stolwijk