Museumdirecteur Jan Teeuwisse is bezig de fondsen voor vervoer en plaatsing te regelen. De beelden zelf kunnen voor een jaar gewoon worden geleend. Beelden aan Zee hoopt ze te kunnen plaatsen aan het slot van de Plensa-expo die zaterdag opent in Scheveningen en tot eind september duurt.

Twee beelden van die tentoonstelling van het in de duinen gelegen museum zijn voor iedereen te zien, want deze kolossale gietijzeren vrouwenportretten staan sinds een paar dagen aan de boulevard.

Plensa, die nooit eerder een solo-expositie had in Nederland, is vaker op prominente plekken te vinden. In Leeuwarden valt Love op, de grote witte koppen van een meisje en een jongen die pal voor het station staan. Ook in Scheveningen zijn nu tijdelijk veel mensenhoofden te zien, van verschillende materialen, zoals glas en albast.

De bezoekers mogen ze wat hem betreft „liefkozen” , zegt Plensa: „Ik hou ervan als ze dat doen. Niet gewoon aanraken, maar liefkozen.” Dat draagt volgens hem bij aan de beleving van een beeld. Dat moet niet alleen maar op een afstandje indruk staan te maken, legt hij uit. Kijken alleen is ook niet alles: „De belangrijkste dingen in het leven zijn onzichtbaar.”

Er zijn ook complete menselijke figuren te zien: op heuveltjes van aarde waar een levende boom uit groeit. De boompjes, pluimessen, staan volgens Plensa voor de ziel die blijft groeien terwijl het lichaam zijn volwassen vorm heeft bereikt. Op de lichamen staan namen van rivieren, volgens Plensa „de bloedvaten van de wereld”.

Opgegroeid in een huis vol boeken is hij dol op letters en karakters uit alle talen en gebruikt ze daarom „willekeurig” in zijn kunst: „Het alfabet is een prachtig portret van een cultuur.”