Het interview is in het restaurant van hotel Van der Valk in Ridderkerk. Rondom zitten zakenmensen, de jasjes losjes over de stoelleuning. Voor Van der Ven heel gewoon: als aardappelhandelaar reisde hij heel Europa door en zag meerdere hotels van binnen.

Als 18-jarige begon Van der Ven op de commerciële afdeling van aardappelhandel Van Tuyl in Gameren. „We exporteerden aardappels naar Argentinië, Engeland, Israël en Rusland. Ik ging op pad om partijen te controleren of elders bij te kopen. Vaak was ik onderweg om documenten af te geven bij diverse banken in Nederland en Duitsland.”

In 1979 stapte Van der Ven over naar Potato International. Heel Europa reist hij door. Hij koopt en verkoopt, handelt klachten en claims af. „Als ik de tijd optel, die ik in mijn leven aan het rijden of vliegen ben geweest, kom ik op wel 8,5 jaar non stop.”

Van der Ven studeerde heel wat talen. „Ik was al tijdens mijn dienstplicht bezig met Duits. Vanaf mijn huwelijk in 1975 tot 1992 volgde ik jaarlijks een cursus waarbij ik elke week 1 à 2 avonden moest studeren. Engels, Duits, Frans, Spaans, Italiaans, noem maar op. Ik ben zelfs op mijn 62e nog met een cursus Russisch begonnen, maar dat werd hem niet meer.”

Frietfabrikant

De aardappelhandel kwam in tweede helft van de jaren ‘80 in moeilijker tijden terecht. In 1991 werd Potato International overgenomen door McCain, een grote Amerikaanse frietfabrikant. Voor Van der Ven brak een lastige periode aan. In januari 1993 kreeg hij –na 25 jaar dienstverband– het bericht dat het op 30 juni „einde oefening” was bij McCain. „Ik zat behoorlijk in een dip, had een jong gezin met zeven kinderen en geen uitzicht op wat anders.”

Toch kwam die andere baan er wel, bij aardappelgroothandel Verhagen BV in Dinteloord. „Dat bedrijf wilde meer aan export gaan doen en daar had ik ruime ervaring mee. Een groot deel van de relaties volgde me naar de nieuwe werkgever.” Ruim twintig jaar ging het goed in Dinteloord. Langzaam kwam de pensioendatum in zicht. „In 2014 zou het bedrijf gaan fuseren met een groot bedrijf uit Duitsland. Daarom werden alle werknemers vooraf ontslagen, maar we zouden bij het nieuwe bedrijf weer aan de slag kunnen. De fusie ging echter op het laatste moment wegens extreem lage aardappelprijzen niet door. Dus stonden we allemaal op straat. Dan blijkt hoe alle dingen in ons leven worden bestuurd.”

Als 64-jarige stond Van der Ven voor de keus om te stoppen met werken of nog even door te gaan. Hij koos voor het laatste en startte het bedrijf 4Potato Holland BV op, een dochter van 4Fruit Company uit Ridderkerk. Daar hoopt hij binnenkort een 5-jarig dienstverband vol te maken.

Over een paar weken is het zover. Dan kan de aardappelhandelaar wat meer tijd steken in de grote tuin om zijn huis in Poederoijen. En in het oppassen op zijn kleinkinderen en klussen in de huizen van zijn zeven kinderen. En hopelijk is er dan ook tijd voor zijn hobby: aangespannen rijden met paard en koets. „Dat was tot nu toe altijd sluitpost, maar dat wil ik graag veranderen.”

Zover is het nog niet. Van der Ven: „We zijn mensen van de dag. Zolang ik gezond ben, kan ik mijn krachten geven. Maar ik heb ook wel iemand gekend die dacht van zijn pensioen te kunnen gaan genieten. Hij werd echter ernstig ziek en overleed korte tijd later.”

Die broosheid van het leven kent Van der Ven van nabij: hij en zijn vrouw verloren een gehandicapt kindje van een jaar. Eén van de kleinkinderen heeft leukemie. Lang geleden verongelukte een broer van 33 jaar. „Dan blijft er maar één ding over: niet hoe kom ik door het leven, maar ben ik voorbereid op het einde ervan? In dat licht is al dat zakelijke maar erg betrekkelijk.”

Loopbaan Van der Ven

Geboren: 16 juli 1950 in Veen

Basisschool: Juliana van Stolbergschool in Poederoijen

Middelbare school: MULO in Aalst

Vervolgopleiding: Middelbare Agrarische School in Gorinchem

Banen: aardappelhandelaar bij Van Tuyl Gameren, Potato International en exportmanager bij Verhagen BV Dinteloord

Laatste baan: handelaar/exporteur bij 4Potato Holland BV te Ridderkerk