Een Amerikaanse officier, met de door Franks bedachte bijnaam ’April Fool’ slaagde erin de top van het Iraakse leger te misleiden, waardoor ze op de verkeerde plaats en op het verkeerde moment een aanval verwachtten.

De dubbelagent was benaderd door een Irakese diplomaat, die eigenlijk voor de geheime dienst van Saddam Hussein werkte. Met Frank’s goedkeuring verkocht de Amerikaanse officier tussen eind 2002 en begin 2003 zogenaamde plannen die ’top secret’ waren. In feite ging het om totaal verouderde aanvalsplannen van de voorgangers van Franks.

De valse informatie suggereerde dat de door de Amerikanen geleide coalitie slechts een deel van haar grondtroepen in Koeweit zou verzamelen en ondertusen een reusachtige luchtaanval voorbereidde via Noord–Irak. „Die operatie zou gesteund worden met de grondtroepen van de Vierde Infanterie Divisie . Die zouden – met op het allerlaatste moment verkregen steun van de Turkse regering – vanuit Turkije Irak binnenvallen en van daaruit naar Bagdad oprukken", aldus Franks.

Uit ondervragingen van hoge Irakese militairen na afloop van de oorlog blijkt volgens Franks dat operatie ’April Fool’ heeft gewerkt. „De Irakezen waren er helemaal van overtuigd dat we vanuit het noorden of het westen zouden aanvallen, en dat is een belangrijk succes." Uiteindelijk kwam de grote aanval uit het zuiden.

Opmerkelijk in de memoires van Franks is dat hij zijn bewondering uitspreekt voor terroristenleider Osama bin Laden. Hij noemt hem een „dodelijke tegnstander", maar tegelijk een „waardige, stoutmoedige bevelhebber van toegwijde en bekwame troepen". Franks ging vorig jaar met pensioen.