Weeshuis Sri Lanka, Hollands succesverhaal
Op Tweede Kerstdag 2004 werden landen rondom de Indische Oceaan getroffen door een allesverwoestende tsunami die het leven kostte van 230.000 mensen. Sri Lanka was een de zwaarst getroffen gebieden met meer dan 38.000 doden.
De Nederlandse Marja van Leeuwen wilde hulp bieden en vloog met 24 dozen medicijnen naar het rampgebied in Sri Lanka. Daar bleef het niet bij. Van Leeuwen had een missie: het bouwen van een kindertehuis om de kinderen in het zwaar getroffen gebied in het zuiden van Sri Lanka te helpen. Ze richtte de stichting Weeshuis Sri Lanka op.
Honderd dagen na de ramp opende het weeshuis Somawathi Home in de plaats Harumolgoda zijn deuren en vonden de eerste kinderen er onderdak. Van Leeuwen is nog altijd betrokken bij het weeshuis. „Ja, wel worden inmiddels veel taken in Nederland overgenomen door jongere bestuursleden” zegt ‘aunty Marja’ zoals Van Leeuwen in het tehuis wordt genoemd.
De meeste tsunami-wezen wonen er niet meer. Ze leiden nu een zelfstandig leven in de Sri Lankaanse samenleving. Sommigen zijn getrouwd en hebben een gezin gesticht.
„De effecten van de tsunami zijn nauwelijks tot niet meer merkbaar bij de uitgevlogen jongeren”, zegt Van Leeuwen. Alle kinderen zijn destijds begeleid door een lokaal aangesteld medisch team waaronder een psycholoog. „De teamspirit was sterk. Het was één grote familie”, weet Van Leeuwen.
Nadat de kinderen van het eerste uur het tehuis hadden verlaten, kwam ruimte vrij voor de opvang van andere verweesde, verlaten of verwaarloosde kinderen. Er wonen nu zo’n negentig jongeren.
Het Somawathi Holland House of Hope is tegenwoordig meer dan alleen een weeshuis. Het is een gemeenschapscentrum waar gratis medische zorg en onderwijs wordt geboden. De overheid heeft het tehuis tot het beste van de zuidelijke provincie benoemd.
De bewoners van Somawathi krijgen een boeddhistische opvoeding. „Ja, dat is de basis. Boeddhisme wordt hier als vak op alle scholen gedoceerd. Kinderen zijn vrij te bepalen of zij christen willen worden. Evenals de drie moslimkinderen in het tehuis vrij zijn om naar een moskee te gaan wanneer zij dit wensen”, legt Van Leeuwen uit.
Is het project geworden wat Van Leeuwen in 2005 voor ogen had? „Het heeft alle verwachtingen overstegen. Dankzij de enorme betrokkenheid van vele particuliere donaties en sponsoring vanuit het bedrijfsleven is het vele malen groter met veel meer impact dan ik ooit heb gedacht.”