Komt Khalifa Haftar wel of niet, is de vraag aan de vooravond van de Libiëconferentie in Palermo. De conferentie wordt maandag en dinsdag gehouden op initiatief van Italië. De belangrijkste Libische en internationale spelers komen bij elkaar om tot de uitvoering van het plan van de Verenigde Naties (VN) te komen. De aanpak moet leiden tot het oplossen van de politieke crisis.

Chaos

Sinds de afzetting van Muammar Gaddafi in 2011 is Libië verwikkeld in een chaos. De door de VN gesteunde regering, onder leiding van Fayez al-Serraj, worstelt om controle uit te oefenen over het grondgebied. In Tobruk, in het oosten van het land, is een rivaliserende regering actief. De sterke man daar is Khalifa Haftar. Daarnaast maken terroristische groeperingen en gewapende milities gebruik van de onrust. Zij gebruiken het land als basis voor radicalisering en georganiseerde misdaad.

De afgelopen jaren was Libië een springplank voor migranten die naar Europa wilden. Italië neemt het voortouw in het oplossen van de Libische crisis. De illegale immigratie treft namelijk vooral dát land, ook al is de instroom sinds 2017 sterk afgenomen.

Maar buiten Italië en Libië wordt de conferentie naar het schijnt niet zo belangrijk gevonden. De staatshoofden van de Verenigde Staten en Duitsland laten zich vervangen door het tweede garnituur. Ook Macron is uitgenodigd, maar laat zijn minister van Buitenlandse Zaken waarnemen.

Kwaad bloed

De uitnodiging aan de Fransen is sportief van de Italianen. Afgelopen mei organiseerde Frankrijk een Libiëconferentie, waarop de Libische leiders overeenkwamen om in december verkiezingen te houden. De Italianen moesten de conferentie uit de krant vernemen. Dat zette veel kwaad bloed in Rome, dat zich als een belangrijke speler in het conflict ziet.

De verkiezingen kunnen echter geen doorgang vinden omdat het land te onveilig is. In Palermo wordt dan ook allereerst naar een wapenstilstand gestreefd, waarna er eind volgend jaar verkiezingen zouden kunnen worden gehouden. Daarvoor moet Haftar echter wel eerst inbinden en moet het parlement in Tobruk ontbonden worden. De internationale gemeenschap is verdeeld. De meerderheid staat achter het VN-plan. Maar de Fransen steunen Haftar, net zoals Rusland en Egypte, die ook van de partij zijn in Palermo.