De onderzoekers bestudeerden oorsmeer van gewone vinvissen, bultruggen en blauwe vinvissen. Zulke propjes liggen in natuurhistorische musea over de hele wereld. In dat oorsmeer is terug te vinden welke hormonen de dieren in hun leven hebben aangemaakt en aan wat voor vervuiling ze zijn blootgesteld. De oudste prop is uit 1870, de meest recente uit 2016.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleken de walvissen veel cortisol te hebben aangemaakt. Cortisol is een hormoon dat wordt aangemaakt bij stress.

Ook de walvisjacht was een bron van stress voor de walvissen. In de jaren 20 en 30 van de twintigste eeuw werden tienduizenden vinvissen en bultruggen gedood. In de jaren 60, toen de walvisvangst werd hervat, maakten de walvissen ook meer cortisol aan, wat betekent dat ze gestrest waren. In de jaren 70 nam de jacht op walvissen enorm af en hun cortisolniveau daalde daardoor ook. Sindsdien stijgt het echter weer. Dat kan door de toename van scheepvaart, door vervuiling en stijgende zeetemperaturen komen.