Mercurius is de eerste en de kleinste planeet van ons zonnestelsel. Hij staat heel dicht bij de zon. Daardoor is het heel moeilijk om er te komen. De satellieten vliegen na vertrek één keer langs de aarde, twee keer langs Venus en zes keer langs Mercurius. Pas in 2026 komen ze in een baan rond de planeet. De omweg moet voorkomen dat de zon de satellieten meesleurt en opslokt. Door de zon is er heel weinig bekend over Mercurius, en dat wat tot nu toe is ontdekt, roept veel vragen op bij wetenschappers.

De Europese satelliet heet MPO. Hij gaat tien rondjes per dag rond Mercurius draaien, en dat minstens één jaar lang. Hij moet onder meer duidelijk maken waaruit het oppervlak van de planeet bestaat. Bovendien moet hij de zwaartekracht meten, omdat dat iets kan zeggen over het binnenste van de planeet. De Japanse sonde Mio moet kijken naar de omgeving van Mercurius, waaronder de zogeheten zonnewind, een stroom geladen deeltjes van de zon, die de planeet continu bombardeert.

Zo dicht bij de zon is het extreem warm, ongeveer 450 graden Celsius. Dat is in principe ‘dodelijk’ voor satellieten. De Europese sonde heeft een speciale ‘koeldeken’, die in Noordwijk is getest. Die zorgt ervoor dat het binnen tussen de min 40 en plus 20 graden blijft. „Knus genoeg voor onze instrumenten”, aldus onderzoeker Johannes Benkhoff.