LPF-kamerlid Eerdmans is, geheel in de geest van zijn partij, bezig met een offensief tegen kamervragen. Omdat die vragen te pas en onpas gesteld worden en ze de staat jaarlijks een kapitaal kosten, wil hij er paal en perk aan stellen. Maar liefst 1678 series van vragen stelde de Kamer in 2003 aan de diverse bewindslieden. Hele batterijen ambtenaren spendeerden er uren aan om ze op degelijke wijze te beantwoorden. Totale kosten: 2,9 miljoen euro. Kosten per (serie) kamervragen: 1750 euro.

Zó veel vragen, dat is nergens voor nodig, vindt Eerdmans. Geef elke fractie jaarlijks een quotum van maximaal 75 vragenseries. Dat aantal zou de LPF, in 2003 goed voor 48 kamervragen, op geen enkele wijze in problemen brengen. De SP daarentegen -alleen kamerlid Kant stelde in 2003 al 78 kamervragen- zou fors moeten inbinden.

Het voorstel van Eerdmans oogt sympathiek. Het brengt het jaarlijkse aantal kamervragen terug van bijna 1700 naar 675.

Toch zal het plan de eindstreep niet halen. Het vragenrecht is immers geen recht dat toekomt aan fracties maar aan individuele gekozenen. Wie een maximering wil van 675 vragen per jaar, komt uit op maximaal 4,5 vragen per kamerlid. Dat zijn er dan voor de LPF 36 en voor het CDA 198. En zo’n verdeling zal Eerdmans waarschijnlijk niet aanspreken.

Addy de Jong

Rooie kladden
Twee burgervaders en zes vertegenwoordigers van kerken voerden afgelopen woensdag een rondetafelgesprek over waarden en normen met kamerleden. Ze adviseerden niet alleen politici van CDA, ChristenUnie en SGP over hoe de politiek het maatschappelijk verval een halt toe kan roepen. Ook de PvdA had twee fractieleden naar de letterlijk ronde tafel gestuurd.

Inhoudelijk deed oud-minister De Vries het woord. Aan hem was het te danken dat het gesprek niet verzandde in een wat gezapig christelijk onderonsje. De Vries is al jaren geen vriend van de christelijke politiek en schroomde ook ditmaal niet de buitenstaander te spelen. „De burgemeesters zijn goed te snappen”, meldde hij achteraf op zijn weblog. „De vertegenwoordigers van de kerken hebben meer moeite de aarde te bereiken. Ik prikkel hen door op te merken dat ze kennelijk vooral preken voor een steeds kleiner wordende eigen parochie.”

Inderdaad, zo ging het. En drie christenen stonden klaar om te reageren. Alle drie -hulpbisschop De Jong, ds. Smouter en voorzitter Schalk van het platform Waarden en Normen- toonden veel begrip. Ze konden zich de opmerking van De Vries o zo goed voorstellen, zeiden ze. Waarop die oude vos snedig reageerde: „Ach ja, dat is ook een kastijding die mensen uit de kerken zich steeds weer laten welgevallen.”

Misschien had hij wel een beetje gelijk en hadden ze hem steviger bij z’n rooie kladden moeten grijpen. Maar goed, hij wás er tenminste, in tegenstelling tot de liberalen van VVD en D66.

Peter van Olst

Pot en ketel
Minister Van Ardenne van Ontwikkelingssamenwerking stak vorige week tijdens een debat over de aanpak van aids in de derde wereld niet onder stoelen of banken dat ze gruwt van de opvattingen van president Bush over condoomgebruik en abortus. Bush is een verklaard tegenstander van de ongebreidelde verspreiding van condooms. Hij ziet veel meer in het propageren van huwelijkstrouw.

In het Amerikaanse beleid geldt verder dat preventieprogramma’s geen geld krijgen als ze voorzien in de mogelijkheid van abortus. Dat is meer dan een loos dreigement. Nog niet zo lang geleden moesten enkele Keniase klinieken die abortus in hun pakket hebben, de deuren sluiten nadat de VS de financiering hadden stopgezet.

Zoals gezegd vindt Van Ardenne het Amerikaanse beleid maar niks. Daarom kan het geen kwaad in herinnering te roepen wat ze in februari 2001 in deze krant zei over de steun van de toenmalige minister Herfkens aan internationale abortusorganisaties. Van Ardenne was toen CDA-kamerlid en reageerde: „Daar hebben we duidelijk problemen mee. Laat Herfkens beleid ontwikkelen dat is gericht op gezinsplanning, op het verstrekken van pillen en condooms. Ik mag toch aannemen dat de beschermwaardigheid van het leven ook voor haar nog wel een waarde is?”

En voor de huidige minister?

Jan van Klinken

Rutte
De kersverse staatssecretaris van Onderwijs, de VVD’er Rutte, heeft trek in de uitdaging. Dat straalde hij vorige week uit tijdens een kennismakingsgesprek met de Tweede Kamer. Hij bijt zich als een tijger vast in de dossiers die hij van zijn voorganger, de onfortuinlijke Nijs, heeft ontvangen. De Kamer wacht al enige weken met spanning op een voorstel voor een nieuw studiefinancieringsstelsel. Ook zouden de fracties graag een afrondend debat voeren over de fraude van hbo-instellingen naar aanleiding van het rapport-Schutte.

Het moet allemaal even wachten. Rutte werkt zich in: „Ik ben aan het afstuderen op nieuwe onderwerpen”, zo liet hij de kamerleden weten die ter vergadering waren gekomen. Na de zomervakantie zal Rutte de confrontatie aankunnen. „Een leerzame vakantie”, wenste de voorzitter van de vaste kamercommissie voor onderwijs, Cornielje, hem toe.

Rutte zal in de komende weken echter ook tijd voor zichzelf inruimen: „In het beroepsonderwijs en in het hoger onderwijs gaan veel dingen behoorlijk goed. Mijn eerste indruk is gematigd positief. Dat biedt mij deze zomer gelegenheid om enkele weken met vakantie te gaan.”

Daarvoor was Rutte, die losjes en op momenten zelfs luimig de politici toesprak, blijkbaar al aardig in stemming. De liberaal was ondanks een normale gemiddelde temperatuur zijn stropdas vergeten. Dat doen VVD’ers niet snel. Maar voor Rutte is dat geen probleem. Hij wordt getipt als toekomstig VVD-leider en kan dan blijkbaar een potje breken. VVD-leider Zalm zei eens dat zijn partij af wil van het imago van de Schotse rok en de parelketting. Doet de VVD straks ook de das in de uitverkoop?

Gerard Vroegindeweij

Agenda
De Tweede Kamer is eind vorige week met reces gegaan. In verband hiermee verschijnt deze rubriek de komende tijd niet. Pas op de laatste dag van augustus komt de Kamer weer bijeen.