Het Openbaar Ministerie had bij de rechtbank in Lelystad twaalf jaar cel voor doodslag geëist. Volgens de rechtbank was H. wel bij haar dood aanwezig, maar was er geen bewijs voor moord of doodslag.

H. beweerde dat Van Poelgeest zelfmoord had gepleegd met een vuurwapen. Vrienden en bekenden stelden daarentegen dat de vrouw een moeilijke tijd doormaakte, maar niet suïcidaal was. Volgens haar moeder was Van Poelgeest een „levensgenieter die riskante dingen deed”. Zo had ze een wietplantage en deed ze prostitutiewerk. Het OM ging in hoger beroep en eiste twee weken geleden 32 maanden cel voor dood door schuld en vuurwapenbezit.

Het lichaam van de 41-jarige vrouw werd gevonden in het appartement van haar moeder in Lelystad. Ze had een schotwond in haar hoofd. Het hof is ervan overtuigd dat H. Van Poelgeest van dichtbij heeft neergeschoten. Daarbij baseert het hof zich onder meer op verklaringen van getuigen. Zo heeft de stiefmoeder van H. verklaard dat Van Poelgeest had gedreigd om de partner van H. in te lichten over de buitenechtelijke relatie. De verhouding was kort voor de dood van Van Poelgeest beëindigd door H. Ook zou H. tegen de stiefmoeder hebben gezegd dat Van Poelgeest dood was.

Aan een stiefzus van H. heeft de stiefmoeder verteld dat Van Poelgeest door H. is vermoord met een pistool. Uit een opname van een gesprek tussen de vader en broer van H. zou volgens het hof eveneens blijken dat H. Van Poelgeest heeft gedood. De rechter stelt echter dat bewijs voor een vooropgezet plan om Van Poelgeest van het leven te beroven ontbreekt, en is er geen sprake van moord.