Wat een knus feestje van Koreanen onder elkaar moet worden –de Olympische Winterspelen in Pyeongchang– dreigt voortijdig uit te lopen op ruzie.

Noord-Korea eiste dinsdag dat Zuid-Korea zich verontschuldigt voor „beledigende demonstraties”, die maandag plaatsvonden in de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul. Daar werd een Noord-Koreaanse vlag verbrand en werden afbeeldingen van Kim Jong Un besmeurd. De Zuid-Koreaanse regering had dit volgens Pyongyang nooit mogen toestaan en „moet zich tegenover de gehele natie verontschuldigen en de betogers zwaar straffen.”

De betoging vond plaats op het moment dat een Noord-Koreaanse delegatie Seoul bezocht om de faciliteiten te inspecteren die Noord-Koreaanse sporters en hun gevolg straks ter beschikking staan. Opmerkelijk was dat de inspecteurs onder leiding stonden van Hyon Song Wol, naar verluidt een vriendin van Kim Jong Un en in Noord-Korea bekend als popzangeres. De charmante dame zei de belangen te behartigen van het Samjiyonorkest, dat over twee weken meereist met de sporters en in Zuid-Korea zal optreden. Het orkest is speciaal voor de Spelen samengesteld en bestaat uit tal van schone dames die uit andere orkesten zijn weggehaald en dus ook nog eens goed muziek kunnen maken.

Het komt neer op een regelrecht charmeoffensief van Kim Jong Un, bedoeld om sympathie te kweken onder Zuid-Koreaans en buitenlands publiek op een moment dat daar optimaal gelegenheid voor is: de winterspelen in Pyeongchang. Het tweedaagse bezoek van Hyon Song Wol was op dit punt een schot in de roos: de Zuid-Koreaanse media stortten zich boven op haar.

Maar er was ook die tegendemonstratie, die roet in het eten gooide. Politieke tegenstanders van de sociaaldemocratische Zuid-Koreaanse president keerden zich openlijk tegen de komst van Hyon Song Wol en sowieso tegen deelname van Noord-Korea aan de Spelen. Zij zien er een complot van Kim Jong Un in, bedoeld om de wereld een rad voor ogen te draaien en de boodschap uit te dragen dat Noord-Korea een beschaafd land is dat het niet verdient met zware sancties te worden lamgelegd.

Het charmeoffensief moet in ieder geval het Zuid-Koreaanse broedervolk week maken, dusdanig dat er twijfel ontstaat over de harde aanpak van Noord-Korea. De internationale gemeenschap wil daarmee het bezit van kernwapens en intimiderende raketten bestraffen.

Het is duidelijk dat demonstranten in Seoul in dit charmeoffensief niet welkom zijn. Het typeert de Noord-Koreanen dat ze over de protesten stampij maken en zelfs afstraffing eisen van de betogers – alsof ze daarover ook maar iets te zeggen hebben.

Maar de Zuid-Koreaanse regering heeft zich al gewonnen gegeven, moet Kim Jong Un hebben gedacht. Zo worden alle kosten die Noord-Korea maakt voor deelname aan de Spelen betaald door: juist, Zuid-Korea. Daarmee denkt president Moon te bereiken wat hij wilde: dat de Spelen niet worden verstoord door Noord-Koreaanse agressie of intimidatie aan de andere kant van de grens. Als ze zelf meedoen aan de Spelen, zullen ze dat wel uit hun hoofd laten, is zijn idee.

Noord-Koreaanse intimidatie was er deze week ook op een ander terrein. Zo werd bekend dat op 8 februari, een dag vóór het begin van de Spelen in Pyeongchang, er in Noord-Korea op grote schaal militaire parades zullen worden gehouden ter viering van de Dag van de Strijdkrachten. Het opzichtige soldatenfeestje wordt ieder jaar gehouden, maar al tientallen jaren steevast in april, niet op 8 februari.

Waarom het nu is verschoven naar die datum, laat zich raden. Kim Jong Un wil graag delen in de glans die van de Spelen afstraalt, maar dan op zíjn manier. Met een militaire parade aan de vooravond van de Spelen steelt hij bij voorbaat de show, moet hij hebben gedacht. En als het broedervolk in het zuiden onder de indruk raakt van het getoonde wapentuig, is dat mooi meegenomen.