President–commissaris van BWWI, R. Lee On, verwacht geen nadelige effecten voor het milieu in het meer dat 1560 vierkante kilometer groot is. „Hoe meer bomen je weghaalt, hoe meer water het stuwmeer kan bevatten en dat komt de voorziening van de krachtcentrale van bauxietonderneming Suralco ten goede", zegt hij. Het ecotoerisme zal er ook wel bij varen. In grote gebieden vormen de bomen namelijk een gevaar voor het transport op het stuwmeer.

Voor het rooien van de bomen heeft BWWI een speciale houtkapvergunning van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen. Van de concessiehouder van het stuwmeergebied, Suralco, heeft BWWI toestemming gekregen voor de operatie. Suralco’s moedermaatschappij Alcoa liet eind jaren vijftig van de vorige eeuw een dam opwerpen in de Surinamerivier, waardoor het stuwmeer ontstond. In de aangelegde waterkrachtcentrale in Brokopondo wordt energie opgewekt voor eigen industrieel gebruik door Suralco, terwijl een deel van de elektriciteit aan de overheid wordt geleverd om te helpen voorzien in de stroombehoefte van de hoofdstad Paramaribo.

BWWI werkt nu met Braziliaanse duikers die jaren ervaring hebben met het zagen van bomen onder water. Ze hebben in het Tucuruwmeer in Brazilië, op 100 kilometer afstand van Belem, een soortgelijk project uitgevoerd. Dat is volgens Lee On een succes geworden. Zijn bedrijf wil overigens dat de Brazilianen de expertise overdragen aan Surinaamse duikers.

Een deel van de bomen in het Brokopondo–stuwmeer is meer dan 40 meter diep geworteld. Waar BWWI zich nu op concentreert, zijn de bomen op geringere diepte, ongeveer 20 meter. Als ze omver gehaald zijn, worden ze met aluminium schepen naar de oever gesleept. In een later stadium zal een groot ponton worden ingezet. In een houtzagerij achter een van de hulpdammen in het stuwmeer, op ongeveer 100 kilometer afstand van Paramaribo, worden de bomen verzaagd.

„Het hout heeft een hogere marktwaarde dan hout dat vers in het bos geëxploiteerd is, omdat de sappen er al uit zijn", zegt de beleidsadviseur van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen, I. Krolis. Hij is ook directeur van de Stichting Bosbeheer en Bostoezicht en houdt de activiteiten van BWWI in de gaten. Hij noemt het project een „reddingsoperatie voor hout en een gigantisch ontsluitingsmiddel voor de totale regio rond het stuwmeer".

Als het allemaal loopt zoals door BWWI gepland is, zal er aardig wat extra geld in het laatje van de overheid vloeien. Deskundigen schatten dat er een tien miljoen kubieke meter uit het water kan worden gehaald. Hoewel de opbrengsten nog niet exact berekend zijn, zal de overheid er een aardig graantje van kunnen meepikken.