De verzakking heeft volgens Van de Kleut te maken met het inklinken van zandkorrels, waardoor de poeren zijn verzakt. „Vreemd is het wel, omdat de kerk er al vier eeuwen staat.” Het is daarom niet onwaarschijnlijk dat het een gevolg is van de restauraties in 1939 en 1947, zegt hij. De kerk werd aan het einde van de oorlog, in april 1945, gebombardeerd.

Het college van kerkrentmeesters bekijkt momenteel wat er gedaan kan worden. Gedacht wordt aan het vervangen van de houten vloer door een betonvloer met een natuurstenen afwerking, „wat het probleem rigoureus oplost. Dan kan meteen de akoestiek worden verbeterd en tegelijk het middenpad wat breder worden gemaakt door het inkorten van de kerkbanken, en kan ook het liturgisch centrum vergroot worden. Tijdens avondmaalsdiensten is de ruimte hier beperkt. De kerk zit niet meer helemaal vol. De morgendiensten worden door zo’n 700 kerkgangers bezocht.”

Van de Kleut geeft aan dat er nog geen besluit genomen is. Naar verwachting kan de restauratie in 2019 beginnen. Hoe het onderdak voor de kerkgangers tijdens de restauratie geregeld wordt, is nog niet bekend. Hier zal in de loop van 2018 duidelijkheid over moeten komen. „Misschien wil een van de andere kerken in het dorp ons wel tijdelijk onderdak verlenen.”