Het gaat om de ronde en platte knoopcelbatterijtjes, die vaak in afstandsbedieningen, fietslampjes en speelgoed zitten. Deze batterijen lekken een bijtend zuur dat al binnen een uur een gat in de slokdarm kan branden.

Volgens kinderarts in het AMC Angelika Kindermann, die ook voor het NVK het onderzoek leidt, is de laatste tijd sprake van een toename van het inslikken van batterijen. Dat komt waarschijnlijk onder meer doordat er meer speelgoed en afstandsbedieningen zijn gekomen met kleine batterijen. „Batterijen zijn voor kinderen heel aantrekkelijk, vooral kleine batterijen. Ze ogen als een snoepje en glimmen mooi. Ook prikkelen ze een beetje op de tong. En van die prikkeling schrikken ze, waardoor ze ze doorslikken", zegt Kindermann, die ook het NVK-onderzoek leidt.

De batterijen maken schade op drie manieren, vertelt Kindermann. „Ze drukken op de slokdarm. Dan lekken ze een chemisch, erg etsend, stofje. En ze zijn elektrisch geladen, wat elektrische schade geeft aan de slokdarm.” Dit alles kan ervoor zorgen dat er een gat in de slokdarm ontstaat, wat altijd tot een ontsteking zal leiden, zegt ze. „En het kan verder doorbranden naar de luchtpijp en de hoofdslagader.” Zo is afgelopen jaar volgens haar ook een kind overleden: bij het kind brandde het inderdaad door naar de hoofdslagader, waardoor het slachtoffer doodbloedde.

Kinderarts Lissy de Ridder van het Erasmus MC in Rotterdam had vorige week drie kinderen op de operatietafel. Ze waarschuwt: ,Ouders, laat niks slingeren. Nieuwe, volle batterijen zijn het gevaarlijkst. Het zuur van de batterij vreet zich binnen een mum van tijd door de slokdarm en kan zo in de halsslagader, luchtpijp of in de aorta terechtkomen”, aldus De Ridder in het AD.

Vorig jaar overleed één dreumes in het Erasmus MC aan de gevolgen, een ander raakte halfzijdig verlamd en een derde hield er een dwarslaesie aan over. Om de maand meldt zich in het ziekenhuis een nieuw geval en nu zelfs drie in één week.

Wanneer huisartsen of ouders vermoeden dat een kind een batterij heeft ingeslikt, moeten zij direct naar het ziekenhuis voor een röntgenfoto, zegt De Ridder. ,Het eerste teken is dat een kind niet wil eten. Wanneer het kind bloed begint te spugen, is de schade al heel groot.” Symptomen dat een kind een knoopcelbatterij heeft ingeslikt, zijn plotseling niet kunnen eten of drinken en kwijlen. Vooral als er geen andere symptomen zijn, doen ouders er goed aan een dokter in te schakelen. Laat een kind nooit braken. Dat kan extra schade veroorzaken. Dat geldt ook voor eten of drinken.

Ook Kindermann roept ouders op ervoor te zorgen dat er geen batterijen rondslingeren. Mochten ouders twijfelen of het kind een batterij heeft ingeslikt, moeten ze naar de eerste hulp voor een röntgenfoto. „Beter een foto te veel dan te weinig”, zegt Kindermann.

De NVK heeft alle kinderartsen in Nederland opgeroepen elk incident met ingeslikte batterijen te melden. Artsen wordt ook verzocht elk kwartaal een update te geven over het letsel van hun patiënt. De vereniging hoopt hiermee een beter beeld te krijgen van de omvang van het probleem en de complicaties. Ondertussen wordt ook gewerkt aan een richtlijn over hoe om te gaan met vreemde dingen die kinderen inslikken, waaronder batterijen.