Dankzij Kerst weten ze het zeker: Voor God zijn we níét te min
Het was hartje zomer toen deze foto werd gemaakt; de kersttekening aan de wand hing er dus al een tijdje. Een overblijfsel van Kerst van vorig jaar misschien? Of van het jaar daarvoor?
We zitten met deze opname midden in een leprakolonie in de stad Mawlamyine, in het zuiden van Myanmar (Birma). De bewoners zijn in meerderheid boeddhist en dan geldt voor christenen die er wonen een stiltegebod. Een plaatje aan de wand geprikt? Dat kan nog net met Kerst, maar gezamenlijk op die plek het kerstfeest vieren? Dat gaat te ver. En daarom staat het kerkje van de christenen buiten de kolonie.
Wie een tijdje met leprapatiënten optrekt, snapt intussen heel goed waarom Daw Than Hla zo’n tekening koestert. Want nog voordat ze door anderen worden gediscrimineerd, hebben ze vaak zichzelf al weggecijferd, tot uitschot van de samenleving verklaard.
Wat kun je je dán getroost weten tijdens advent en Kerst. Vanwege Maria’s woorden in haar lofzang: „Die, in haar láge staat, Zijn dienstmaagd niet versmaadt.” En nog meer vanwege de komst van de Zaligmaker Zelf, geboren in een kribbe, op een plek buiten de stad. Dankzij Kerst weten ze het weer zeker: voor God zijn ze níét te min.
Let maar op, volgend jaar zomer hangt die tekening er nog.
Klik hier voor meer verhalen en informatie over de RD-actie. Ook doneren kan hier.