Karinthiërs vieren graag, veel en groots feest. Eén festiviteit steekt echter boven alle andere uit: de Wiesenmarkt in Sankt Veit. Het is een van de grootste en oudste volksfeesten in Oostenrijk.

Geen Nederlands feest wordt zo groots en uitbundig gevierd. De Sankt Veiter Wiesenmarkt is Koningsdag, boerenmarkt en oud en nieuw ineen. Niemand ontkomt aan de Wiesenmarkt. Onze kinderen gaan er met hun klas onder schooltijd naartoe; hun gymlessen worden gegeven op de trampolines op het marktterrein. Weken van tevoren praten collega’s nergens anders over dan over de Wiesenmarkt.

De Wiesenmarkt is verbonden aan Rudolf IV van Oostenrijk. Deze hertog schonk Sankt Veit op 25 juni 1362 het recht om een vrije en ‘eeuwige’ jaarmarkt te organiseren ten algemenen nutte van de burgers. Een heraut te paard opent sindsdien op de laatste zaterdag van september de tien dagen durende markt met het voorlezen van de marktverordening. Dan volgt er steevast een optocht van meer dan 2000 deelnemers in traditionele kleding.

En daar sta je dan, aan de Marktstrasse in Sankt Veit. En je ziet al die kleurige klederdrachten voorbijkomen, met glimmende knopen, gesteven boorden en zo veel meer opsmuk. Soms voel ik me even ongemakkelijk in mijn spijkerbroek en T-shirt. De Wiesenmarkt is hét moment voor het rijke Karintische verenigingsleven om zich te presenteren.

Daar loopt Frans Jozef ook nog! Behangen met bakkebaarden en onderscheidingen baant de oud-keizer van Oostenrijk (van 1848 tot 1916, HW) zich een weg. Achter hem volgt een tractor met de Landjugend van Sörg op een kar; de jongens in lederhosen en blauwe kousen, de meisjes in blauwzwarte jurken.

Er zijn bezoekers die zich te goed doen aan de verfijnde culinaire lekkernijen, maar het zijn vooral haantjes, worst en bier die genuttigd worden. Vorig jaar werden er op de Wiesenmarkt zo’n 20.000 haantjes en 50.000 worsten verorberd. Meer dan 150.000 liter bier werd er in dorstige Karinthische kelen gegoten. Het zijn overigens niet alleen Karinthiërs die de 656 jaar oude markt bezoeken. Van heinde en verre komen de bezoekers.

Ondanks de waarde die de inwoners van Karinthië aan hun tradities hechten, is de markt ingrijpend veranderd. Vroeger kwamen boeren met geiten en schapen naar Sankt Veit, nu zijn er attracties gekomen.

De terreurdreiging is er ook. In geen eeuwen liepen er zo veel veiligheidsmedewerkers rond. Of het daarmee ook veilig is? Vraag het eens aan mijn collega bij wie tijdens een handgemeen op de markt vier tanden uit de mond werden geslagen door een aangeschoten feestvierder. Minder schadelijk dan een terroristische aanslag, dat wel, maar wel pijnlijk.