Verpleegster Hnin Sutwe: God bracht me naar dít ziekenhuis
Afwikkelen, omwikkelen, weer afwikkelen. Veel werk in het lepraziekenhuis in de Myanmarese stad Mawlamyine komt hierop neer. Lelijke zweren die patiënten vaak hebben maken die eentonige handeling noodzakelijk.
Het bijzondere van dit ziekenhuis is dat ook patiënten hiervoor worden ingeschakeld. Het verschil tussen patiënt en personeel is er sowieso vaag: sommige zusters of klusjesmannen hebben hier zelf ooit als patiënt gelegen! Dat is een mooie manier om mensen die om hun ziekte aan de kant zijn gezet, een nieuwe kans te geven. Waardevol is ook dat oud-patiënten bij uitstek wéten wat iemand met lepra nodig heeft. Wat ook telt: het ziekenhuis bespaart zo kosten. Voor een instelling die arme patiënten geen rekening stuurt is dat mooi meegenomen.
Dat van die arme patiënten gaf voor de 36-jarige verpleegster Hnin Sutwe de doorslag om hier aan het werk te gaan.
Tien jaar geleden legde ze haar professionele leven in Gods hand, vertelt ze, met de vraag of Hij haar de weg wilde wijzen. Eigenlijk was daar geen enkele reden voor. Hnin Sutwe had een prima baan in een commercieel ziekenhuis. Toch knaagde er iets: met patiënten werd daar zakelijk omgegaan en armen werden uitgesloten van behandeling vanwege de prijs die ook zij moesten betalen. „God bracht me naar dít ziekenhuis”, zegt ze zacht. „En daar ben ik blij om. Hier kan ik wél iets betekenen voor patiënten en krijg ik de kans als christen mijn geloof te delen en iets van de vreugde die dat geeft te laten zien.”
Hnin Sutwe zegt op déze plek zich in dienst van haar Heiland te weten. Ze bladert wat in haar Bijbeltje. „Hoe zegt de Heere Jezus dat ook alweer? „Voor zover je dit aan een van mijn minste broeders hebt gedaan, heb je het aan Mij gedaan.””
steundel.nl voor meer informatie over de RD-actie.