Recente grote donaties van bij elkaar 20 miljoen euro maken dit mogelijk. Aanvankelijk zou na een testperiode pas in 2020 worden begonnen. Door de laatste financiële steun kwam de realisatie van de grote ‘stofzuigers’ in de oceaan in een stroomversnelling. Met het geld kunnen de eerste installaties worden gebouwd. Het is de bedoeling dat er uiteindelijk vijftig in de Stille Oceaan komen te liggen.

De schenkingen ontving Slat eind vorig jaar nadat het team van 65 deskundigen een doorbraak had bereikt op technologisch gebied. „Wij ontdekten hoe het opruimen beter, sneller en goedkoper kon”, aldus de man die zich al jong tot doel stelde het plasticprobleem aan te pakken.

Het grootste obstakel (hoe de 1 tot 2 kilometer lange armen 2000 kilometer uit de kust te verankeren) werd opgelost. Eerst wilde Ocean Cleanup de armen vastmaken aan de bodem. De onderzoekers ontdekten dat een groot object in een lagere laag zeewater voldoende weerstand geeft om de opruimsystemen vast te maken.

Slat: „Als de stroming de andere kant op gaat, draaien de systemen mee. Ze gedragen zich precies hetzelfde als het plastic.” Alle jerrycans, tassen en petflessen drijven via de natuurlijke stroming naar de armen toe in plaats dat erachteraan hoeft te worden gevangen.

Het water duwt het afval tegen de kunstmatige ‘kustlijn’ aan. Het komt in een buffer terecht en kan er niet meer uit. Een keer per maand komt een ‘vuilnisschip’ de boel legen. De rommel wordt gerecycled en verkocht.

Ocean Cleanup richt zich in eerste instantie op de grootste plastic soep ter wereld; die tussen Hawaii en Californië. Als die is opgeruimd, komen de andere afvalbergen in zee aan de beurt.

Slat voorspelt dat binnen de eerste helft van deze eeuw de oceanen schoon zijn. „Wij kunnen het plastic er sneller uit halen dan het erin stroomt.”