Donderdag kiezen de Britten nieuwe gemeenteraden. In juni zijn er parlementsverkiezingen.

Donald Boyd is voor The Christian Party kandidaat in Inverness. Het is de enige gemeente in Schotland waar zijn partij meedoet. Verder heeft The Christian Party kandidaten in drie gemeenten in Wales en in een plaats onder Londen.

De partij verkondigt „Christus’ heerschappij” over het hele leven. Dat christelijke geluid is nodig in de Britse politiek, meent Boyd. „Het is tekenend hoe de leider van de Liberaal-Democraten (belijdend christen Tim Farron, MB) zich vorige week moest verantwoorden voor zijn persoonlijke visie op homoseksualiteit”, aldus Boyd. „De grondhouding is onchristelijk geworden.” Volgens hem „staan we op het punt waar het christelijk geluid niet meer gehoord mag worden.”

Daarom probeert Boyd als politicus actief te getuigen. „Dat wil niet zeggen dat wij een one-issuepartij zijn. Juist niet, onze christelijke principes blijven altijd hun waarde houden. Dat in tegenstelling tot bijvoorbeeld de nationalisten van de Schotse Nationale Partij. Bij hen draait het enkel om onafhankelijkheid.”

Ook Sidney Cordle, leider van de Christian Peoples Alliance (CPA), probeert het tij te keren. Zijn partij maakt zich sterk voor huwelijk en gezin. Zo wil de partij pasgetrouwde stellen een startersbeurs van 10.000 pond (ongeveer 12.000 euro) geven in ruil voor het volgen van huwelijkscursus. In Groot-Brittannië waait echter een progressieve geest; kritiek op bijvoorbeeld het homohuwelijk is er taboe.

Die progressiviteit wordt volgens Boyd en Cordle ook uitgedragen door de Europese Unie. „De EU is een organisatie waar voor God geen plaats is”, aldus Cordle. „Het ontbreekt de Unie aan democratisch draagvlak; veel gelden verdwijnen in een bodemloze put en de mensenrechtenagenda wordt misbruikt om homohuwelijk en euthanasie op te dringen.”

Beide kandidaten zijn daarom voorstander van de brexit: een eerste stap naar een terugkeer naar christelijke waarden.

Dat wil niet zeggen dat premier May hun onvoorwaardelijke steun geniet. „In ons manifest presenteren wij een veel socialer beleid”, aldus Cordle. Daar staat onder andere in beschreven dat de zorg voor de armen een van de fundamentele waarden voor de Alliantie van Christenen is. „Daar passen Mays bezuinigingen op de sociale sector niet bij.”

Beide partijen lopen elkaar niet in de weg. The Christian Party focust op de gemeenteraadsverkiezingen. De stem van kiezers winnen is echter lastig. „Britse christenen zijn politiek gezien zeer toegewijd. Dat betekent dat het lastig is om stemmen bij andere partijen weg te halen.” „Het is nu onze strategie om bekendheid en draagvlak te generen”, aldus Cordle. „Daarom focussen wij op het Lagerhuis.”

Bij de vorige parlementsverkiezingen in 2015 had de CPA in 17 (van de 650) districten een kandidaat. Bij de algemene verkiezingen begin juni hoopt de partij 35 tot 40 kandidaten te hebben.

Zonder hoop zijn beiden absoluut niet. „Natuurlijk is een ommekeer mogelijk”, aldus Cordle. „De wetten van de natuur zijn immers onomkeerbaar.” Hij is er vast van overtuigd dat de stem van de Britten op den duur teruggewonnen kan worden voor de christelijke waarden van huwelijk en gezin. Ook Boyd maakt zich geen zorgen: „Onze Opperbevelhebber is in de hemel, daarom blijven wij strijden.”

Districtenstelsel

Het Britse districtenstelsel maakt het christelijke partijen lastig. De kandidaat met de meeste stemmen in het district wordt daarbij in het parlement gekozen. „Daarom kiezen veel behoudende christenen voor een kandidaat die vanuit christelijk oogpunt het minst schadelijk is”, aldus Roy Bartle. Bartle, die aan de universiteit van Oxford promoveert in werktuigbouwkunde en daarnaast studeert voor predikant binnen de Free Presbyterian Church, onderscheidt nog twee andere groepen: „Sommigen willen alleen stemmen op kandidaten die de Westminister Confessie onderschrijven. In de praktijk stemmen zij daarom niet.” De derde groep zit hier tussenin: zij stemmen enkel op een kandidaat die er geen immorele levenswandel of overtuigingen op nahoudt.

Robert Ross, student farmaceutische wetenschappen in Glasgow, houdt de ethische agenda van de partijen scherp in de gaten. Het lid van de Free Presbyterian Church vindt het echter lastig om een grens aan te geven waar voor hem de steun stopt: „Er is weinig verschil tussen partijen op ethisch gebied.”

Op 8 juni kiest hij voor de Conservatieve Partij van premier May. Vanwege de brexit: „Het Verenigd Koninkrijk moet zijn eigen wetten kunnen maken. Aan de wetgeving van Brussel kleeft een seculiere liberale agenda.”

Hij erkent direct dat met de brexit het pleit zeker niet beslecht is. „Maar het maakt het mogelijk om dingen sneller te veranderen.”