Louise Henriëtte liet Oranienburg door Nederlanders bouwen
Op Paleis Noordeinde werd in 1646 het huwelijk gesloten tussen Louise Henriëtte (1627-1667), prinses van Oranje, en Frederik Willem (1620-1688), keurvorst van Brandenburg.
De keurvorst gaf Louise –oudste dochter van Frederik Hendrik van Oranje en Amalia van Solms– ooit een jachtslot(!) cadeau. Dat slot stond in Bötzow, een omgeving die Louise heel erg aansprak, zozeer zelfs dat ze er het paleis Oranienburg liet bouwen. Bötzow werd ernaar vernoemd en tot op de huidige dag heet het Oranienburg.
Voor de bouw van het paleis liet de prinses Nederlandse vaklieden overkomen. Slot Oranienburg telt 25 zalen en bezit enkele schilderijen van Hollandse meesters, onder anderen van Jorens Lievens. Ook is er een porseleinkamer.
Louise Henriëtte was een vrome vrouw. Ze bleef lang kinderloos. Daarom legde ze een gelofte af: als God haar een kind zou schenken, zou ze een weeshuis stichten. In 1655 kreeg ze Karel Emiel, en daarmee werd ook het eerste weeshuis van Duitsland een feit. Zo werd een prinses van Oranje de grondlegger van de armen- en wezenzorg van Duitsland.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende slot Oranienburg als SS-kazerne en ook in de DDR-periode was het een kazerne. Oranienburg heeft ook de twijfelachtige eer dat er een van de eerste concentratiekampen van Duitsland werd gevestigd. Het kamp werd later ontmanteld, maar Sachsenhausen –een wijk van Oranienburg– kwam ervoor in de plaats.
Het park bij het paleis heeft verschillende thematuinen. Voor het inmiddels gerestaureerde slot staat een standbeeld van Louise Henriëtte, de prinses van Oranje.
Dit is de derde aflevering in een fotoserie over de Oranjeroute in Duitsland, die we volgen van oost naar west. Woensdag deel 4.