V. meent dat hij bij Aegon werd aangenomen als puinruimer. Om de problemen van de verzekeraar binnenskamers te houden moest hij noodgedwongen creatief boekhouden.

De fraudezaak draait om een bedrag van bijna 18 miljoen euro, en misschien zelfs wel een paar miljoen meer. Aegon heeft een aangifte van liefst 2000 pagina’s tegen de ex-directeur ingediend, omdat hij honderden valse rekeningen van zijn kompaan heeft betaald. Tegenover een groot aantal van deze facturen zouden helemaal geen prestaties hebben gestaan, waardoor het om een van de grootste fraudebeschuldigingen uit de Nederlandse bedrijfsgeschiedenis gaat.

De fraude was kundig en sluw opgezet, erkende officier van justitie Speijers. Hij gaf zelfs bijna een pluim aan de verdachte. „Het is dat ik aan de andere kant sta, anders had ik een compliment uitgedeeld.” Op deze woorden volgde echter een hard oordeel. De officier eiste een onvoorwaardelijke celstraf van vier jaar tegen de 56-jarige verdachte.

Speijers verwijt de gewezen Aegon-directeur dat hij zijn unieke plek binnen het concern heeft misbruikt om geld te verduisteren. De financieel directeur had de vrije hand bij Aegon en kon grote bedragen naar zijn compagnon overmaken, zonder dat het werd opgemerkt. „Mensen moeten kunnen zien dat je ongelooflijk hard gestraft wordt als je op deze manier met de samenleving omgaat.”

De valse rekeningen werden toegestuurd door medeverdachte H. T., een evenementenorganisator uit Twente, die na de directeur voor de rechtbank moest verschijnen. Hij maakte facturen die niet onderbouwd waren, op een verkeerde naam stonden of waar opmerkelijk hoge bedragen opstonden. Zo declareerde de organisator bijna 1 miljoen euro voor drie dvd’s, die op verschillende personeelsfeesten werden gemaakt. En kunst die voor Aegon werd aangekocht, kwam bij V. thuis aan de muur te hangen.

„Het gaat om heel veel foute nota’s. Er werd veel geld in rekening gebracht voor weinig of geen prestaties”, aldus de officier van justitie. Hij vond het ook opmerkelijk dat de continue stroom rekeningen uit Twente opdroogde zodra V. met vakantie ging of ziek was.

V., die is opgeleid tot accountant, erkende dat hij valse rekeningen heeft laten opstellen. Hij bestreed echter dat dit gebeurde om geld achterover te drukken. Volgens de oud-directeur werd hij hiertoe gedwongen door de interne problemen bij Aegon. De verzekeraar zou bijna tweevijfde van de kosten niet in de boeken zetten om de aandelenkoers op niveau te houden. Als gevolg van deze aanpak moest er met rekeningen worden geknoeid om alles onder de pet te houden, aldus V.

Hij hield ook vol dat zijn medeverdachte wel degelijk gewerkt had voor zijn geld. Dat er torenhoge rekeningen binnenstroomden, joeg V. geen schrik aan. Hij was bezig om de kwaliteit van het personeel op een hoger plan te tillen en dat leverde vele miljoenen meer op dan dat het kostte, aldus de gewezen directeur.

Hij en zijn raadsman vonden dat Aegon ook in het beklaagdenbankje had moeten zitten. „De zaak is feitelijk uit zijn verband getrokken en zo ook de eis”, aldus advocaat L. de Leon.

De officier van justitie toonde zich niet onder de indruk van de uitleg die V. aan de zwendel gaf. „Hij is gaan geloven in zijn eigen handel en wandel”, aldus Speijers.

De rechtbank doet 27 mei uitspraak.