De advocaat krijgt een schadevergoeding toegewezen van zowel de oud-rechter als van de Staat, maar over de hoogte daarvan is nog geen beslissing genomen. Partijen krijgen tot juni 2017 de gelegenheid een onderlinge regeling te treffen. Komt die er niet, dan bepaalt het hof de hoogte.

De zaak draait om een telefoongesprek tussen de inmiddels gepensioneerde rechter Westenberg en advocaat Smit. Beiden spraken elkaar destijds over een ingewikkelde rechtszaak over grondposities op de luchthaven Schiphol. Toen dat gesprek door Smit in 2004 in een boek werd aangehaald, ontkende Westenberg dat en ontstond een langlopend geschil. Het hof in Den Haag stelde in 2009 vast dat er wel degelijk telefonisch contact was geweest. Sindsdien wordt de oud-magistraat „de liegende rechter” genoemd. Smit schreef zelfs een boek met die titel.

Het vonnis van het gerechtshof is de uitkomst van een slepende procedure Smit enerzijds en anderzijds de Staat, Westenberg en de Raad voor de rechtspraak.

Volgens het hof heeft de Raad voor de rechtspraak, het orgaan van de rechtsprekende macht, in antwoorden op Kamervragen de advocaat in zijn eer en goede naam aangetast. Dat gebeurde in 2006 op vragen van de SP. In de antwoorden stelde de Raad voor de rechtspraak dat het handelen van de advocaat „niet door de beugel kon en schadelijk was voor het functioneren van de rechtspraak”.

Die uitspraken moeten van het hof worden rechtgezet in NRC Handelsblad en het Financieele Dagblad, binnen 48 uur nadat het vonnis onherroepelijk is geworden. De procespartijen hebben drie maanden de tijd om in cassatie te gaan bij de Hoge Raad.

Dat de Raad gedurende het proces de advocaatskosten voor rechter Westenberg heeft betaald, vindt het hof niet onjuist. Over die betaling ontstond veel commotie omdat een rechter werd ondersteund die in de fout was gegaan.