De verhouding tussen president Trump en de Amerikaanse media is totaal verziekt. Dat is inmiddels wel duidelijk. Trump beschuldigt ze van een heksenjacht, van het verspreiden van nepnieuws en van het bewust verdraaien van feiten. De sfeer op persconferenties is af en toe om te snijden. Trump negeert de grote media, geeft lokale of hem meer welgezinde journalisten voorrang en verwijt verslaggevers van grote kranten soms publiek dat ze alleen maar negatief nieuws over hem brengen. Antwoord op vragen krijgen ze niet, want Trump geeft hun geen ruimte om die te stellen. Knarsetandend staan redacteuren van CNN, The New York Times en The Washington Post aan de zijlijn.

Het gaat van kwaad tot erger. Vorige week nodigde de woordvoerder van het Witte Huis, Sean Spicer, een select gezelschap uit voor een persconferentie. De grote jongens waren niet welkom. De voorzitter van de National Press Club, Jefrrey Ballou, sprak van staatscensuur. Maar dat deert Trump kennelijk niet. Hij laat de pers voelen dat hij niet naar diens pijpen wil dansen.

Marvin Olasky (1950), die naast zijn hoofdredacteurschap van het tijdschrift World ook decaan is van het World Journalism Institute, begrijpt wel dat Trump geen zin heeft om een avondje pret te gaan maken met de club van Witte Huis-correspondenten. „De grote media in de VS zijn vanouds zeer links. Dertig jaar geleden heb ik dat al in een boek aan de orde gesteld. Ze zitten als jachthonden achter elke president aan die een conservatieve koers vaart. Reagan en de beide presidenten Bush hebben dat ervaren. Maar de media zijn ronduit kwaadaardig nu Trump in het Witte Huis zit.”

Olasky wil zeker niet ontkennen dat Trump van tijd tot tijd zelf aanleiding geeft tot negatief nieuws. „Hij zegt regelmatig wat hem voor in de mond komt. Het is allemaal weinig doordacht. Als het om communicatie gaat, luistert hij te veel naar Steve Bannon. En iedereen die Bannons site Breitbart kent, weet dat die zeer eenzijdig en gekleurd nieuws brengt en soms zelfs ook geruchten verspreidt.”

Toch is dat volgens Olasky maar één kant van de zaak. „De grote media zoeken welbewust naar zaken waarmee ze Trump in diskrediet kunnen brengen.” Van het produceren van nepnieuws wil hij ze niet beschuldigen, maar wel van het opblazen van kleine dingen. „Ze gebruiken soms inderdaad een enorme blaasbalg.”

Het is volgens Olasky een welbewuste keus van Trump om de grote media aan de kant te zetten. „De president heeft een voorkeur voor moedige generaals en goede zakenlieden. Hij moet weinig hebben van journalisten, professoren en bestuurders. Die vindt hij te links. En daar kon hij nog weleens gelijk in hebben ook.”

De hoofdredacteur van World is ervan overtuigd dat een groot deel van de Amerikaanse bevolking dit ongenoegen over de media en de universiteitswereld deelt. „Mensen hebben genoeg van het progressieve gedram.”

Hoezeer wetenschappers en journalisten bevangen zijn met linkse ideeën weet hij uit eigen ervaring. Marvin Olasky is zoon van Russisch-Joodse immigranten. Als student en jonge academicus was hij uitgesproken progressief. „Ik was lid van een marxistische groep en huldigde zeer linkse ideeën. Door het lezen van de Bijbel en contact met christenen heb ik daarmee gebroken. Daar ben ik dankbaar voor. Maar ik werd nadien in de wetenschappelijke wereld met de nek aangekeken, ook in Texas, dat bekendstaat als een conservatieve staat. Zelfs daar heerst aan de universiteiten een progressieve geest.”

Het is volgens Olasky voor de grote media wennen nu Trump aan de macht is. „De president lapt oude gewoonten aan zijn laars. Zo was het gebruikelijk dat op een presidentiële persconferentie de verslaggever van The Associated Press de eerste vraag mocht stellen. Bij Trump niet. De man kwam zelfs niet aan de beurt. En The New York Times was gewend met alle egards te worden behandeld. Bij Trump niet.”

De hoofdredacteur vindt het „bespottelijk” dat de grote media beweren dat de media-aanpak van Trump een terugkeer is naar de donkerste tijd in de Amerikaanse historie. „Wie dit op één lijn stelt met de zwartste bladzijde van onze geschiedenis, de Burgeroorlog waarbij 600.000 mensen omkwamen, heeft geen gevoel voor verhoudingen. Die is alleen maar naar sensatie aan het zoeken.”

Gaat Trump het redden? Olasky is somber. „Trump voert een oorlog op vele fronten. Tegen het establishment, tegen linkse krachten, tegen de media, tegen de universitaire wereld. Napoleon redde het niet om een veelfrontenoorlog te winnen. Ik ben bang dat Trump dat ook niet redt.”