Hoe ingewikkeld de crisis in Syrië is geworden wordt momenteel het beste geïllustreerd door de ontwikkelingen in de Syrische stad al-Bab. Deze plaats kwam al in een vroeg stadium van de Syrische oorlog in handen van de gewapende oppositie, die toen nog het Vrije Syrische Leger werd genoemd. Deze rebellen moesten echter al snel het onderspit delven tegen radicaalislamitische milities, totdat Islamitische Staat in januari 2014 al-Bab veroverde. Het lijkt de evolutie van het Syrische drama in een notendop.

Net als in het Syrische Raqqa wensen ook de inwoners van al-Bab vurig dat ze van de terreur van IS worden bevrijd. Maar onduidelijk is wie eigenlijk hun bevrijders zullen zijn. Ten westen van al-Bab bevinden zich de door de Koerden gedomineerde Syrische Democratische Krachten die ook Raqqa genaderd zijn.

Ingewikkelder is de situatie ten noorden van al-Bab. Hier werd door Turkije een alliantie van Arabische en Turkmeense strijders geformeerd die de controle moesten zien te krijgen over al-Bab. Deze Arabische en Turkmeense milities bleken echter onder de maat te presteren. Daardoor zag Turkije zich genoodzaakt om hier in december vorig jaar 2000 Turkse soldaten naartoe te sturen. In al-Bab werd echter zichtbaar dat de opeenvolgende arrestatiegolven binnen het Turkse leger hun tol hadden geëist. Ook de Turkse militairen bleken geen partij te zijn voor IS en ondertussen zijn er al meer dan zestig Turken gesneuveld.

Tot december 2016 had bij al-Bab een concurrentieslag plaats tussen Turkije en de Syrische Koerden. Het Syrische leger was ondertussen verwikkeld in de strijd om Aleppo, maar dit veranderde na de verovering van deze stad. Het Syrische leger begon samen met de door Iran bewapende sjiitische milities de opmars naar al-Bab en bevindt zich momenteel ten zuiden van deze stad.

IS in al-Bab wordt nu omsingeld door Koerden, het Turkse en het Syrische leger en Iraanse milities. Onduidelijk is wie uiteindelijk het groene licht zal krijgen om de stad in te trekken. De impasse hierover verklaart wellicht waarom de toevoerroutes van IS in al-Bab vanuit Raqqa nog steeds open zijn. Wat bevreemdend is, als men bedenkt dat Russische, Amerikaanse en Turkse straaljagers al-Bab en omgeving voortdurend bombarderen.

Na bijna zes jaar burgeroorlog zit de Syrische president al-Assad vaster in het zadel dan ooit en vele analisten hebben naar verklaringen hiervoor gezocht. Hun analyses verschillen. Maar een constante is dat de Syrische oppositie onderling hopeloos verdeeld is. Dat werkte in het voordeel van Assad. De ontwikkelingen in al-Bab zijn een indicatie dat concensus over Syrië nog ver weg is, wat betekent dat er nog veel Genèves zullen volgen.