In de aanloop naar de stembusgang op 8 november van de burgers in de Verenigde Staten, waren er de zorgen. Een overwinning van de Republikeinse kandidaat zou grote onzekerheid op de markten veroorzaken.

Maar het pakte totaal anders uit. De zege van Trump gaf de aandelenhandel juist een enorme impuls. Begin november verbleef de hoofdgraadmeter van Wall Street nog onder de 18.000 punten. Nadat het electoraat gesproken had, schoot hij omhoog. Op 22 november eindigde hij boven de 19.000. Daarna naderde hij snel de 20.000, soms was hij er vlakbij, woensdag lukte het de barrière te slechten.

Ultieme zetje

Dat het laatste stapje even duurde, verbaast niet. De praktijk leert dat het ultieme zetje bij zo’n psychologisch belangrijke grens van een rond getal meestal enige moeite kost. Het lijkt alsof beleggers dan opeens hoogtevrees krijgen. Hoe dan ook, de nieuwe mijlpaal staat in de boeken.

De vermaarde en oudste beursindex ter wereld dateert van 26 mei 1896. Toen startten de journalisten Charles Henry Dow en Edward Davis Jones de dagelijkse berekening. Het is een simpel gemiddelde van destijds twaalf en nu dertig koersen. Er komen geen ingewikkelde formules aan te pas. De eerste slotstand bedroeg 40,94.

Ondanks zijn beperkingen en eenvoud slaagde de Dow Jones er dik 120 jaar in om te overleven. De breder samengestelde S&P 500 is veel meer representatief voor de koersontwikkeling in New York. Niettemin blijft de Dow binnen de financiële wereld tot de verbeelding spreken.

Elitegroep

Van de bij het begin geselecteerde ondernemingen behoort er vandaag de dag nog maar één tot de elitegroep van dertig: General Electric. Enkele bekende concerns die we er nu in aantreffen, zijn Apple, Boeing, Chevron, Coca-Cola, Goldman Sachs, Exxon Mobil, McDonald’s, Nike en Microsoft.

Een kort overzicht van een lange historie. In 1906 klimt de index boven de 100 punten. Na de krach op 29 oktober 1929 en de nasleep daarvan is hij in 1932 bijna terug bij af: 41,22. In 1954 schiet hij voorbij de 500 punten. Een verdubbeling van dat niveau laat op zich wachten tot 1972. Op 8 januari 1987 doorbreekt hij de grens van 2000. Maar dan volgt de correctie van 19 oktober 1987: min 22,6 procent, de grootste daling binnen een dag ooit. De jaren negentig kenmerken zich door voorspoed en optimisme. Daarna de terugslag van de zogenoemde dotcomcrash in 2000 en 2001.

Op 16 maart 1991 overschreed de beursbarometer de 10.000 punten. Deze week, bijna 26 jaar later, de 20.000. En ondertussen was er ook nog de klap van de financiële crisis, waardoor hij halverwege 2009 was gezakt tot onder de 6500.

Infrastructuur

De uitbundige stemming van de laatste maanden mogen we op het conto van Trump schrijven. Hij gaat naar zijn zeggen fors investeren in de infrastructuur van zijn land, in het opknappen van wegen, bruggen en vliegvelden. Hij wil geen belemmeringen voor de winning van fossiele brandstoffen. Verder beloofde hij een verlaging van de vennootschapsbelasting. Als dat inderdaad allemaal gebeurt, krijgen de economische groei en de bedrijfswinsten in de VS een steun in de rug en daar houden beleggers wel van. Het voornemen om de verscherpte regelgeving voor banken af te schaffen, die bedoeld is om een nieuwe crisis in die sector te voorkomen, biedt perspectief op meer armslag voor de kredietverleners en stuwt hun koersen op.

Aanpassing

Maar maakt Trump de verwachtingen waar? Stelt hij teleur, dan wacht waarschijnlijk een stevige neerwaartse aanpassing. De aandelen in New York zijn, mede door het ongekend ruime monetaire beleid van de afgelopen jaren, inmiddels hooggewaardeerd. Het gevaar van een zeepbel ligt daardoor op de loer. Bovendien worden Trumps protectionistische opvattingen, die de wereldeconomie mogelijk flinke schade berokkenen, door de haussiers even vergeten.

Hoe zal het verder gaan? We kunnen alleen zeggen dat het koersverloop even onvoorspelbaar is als soms het optreden van de nieuwe president.