"Ik voel me gaandeweg minder thuis. Ik betreur die ontwikkeling en ik heb er een begin van zelfmedelijden over dat ik dit nog moet meemaken.We zijn een land van zenuwpezen geworden, van schreeuwers en wijsneuzen. Over alles en iedereen een oordeel klaar. Dat stoort mij ontzéttend. Het krachtigste besef dat in mij leeft: mens, besef toch hoe verbazend weinig je weet. Hou je gedeisd, wees bescheiden. Kijk, snuif, denk.’’

Van Agt lijkt met zijn woorden aan te sluiten bij die van voormalig D66-politicus Jan Terlouw die pleitte voor meer vertrouwen en terugverlangt naar de tijd dat er touwtjes uit de brievenbussen hingen, zodat je zonder aan te bellen binnen kon komen. “Vooropgesteld moet worden dat Jan Terlouw een van de waardevolste mensen is die binnen de grenzen van de Nederlandse staat leven. Heel kostbare man. Goud waard. Als er meer Jannen Terlouw in dit land zouden wonen, zou het nog nét niet een paradijs zijn, maar toch onnoemelijk veel beter dan het nu is.”

De Duitse Angela Merkel krijgt een pluim. „Met het ‘Wir schaffen das’ is zij een heldin. Een heldin voor mensen die nog affiniteit hebben met de waarden van het christendom. Zij is de enige tot nu toe die over dit vraagstuk gesproken heeft in de geest van de Bergrede. Ze heeft wel terugtrekkende bewegingen moeten maken, maar het is toch maar gezegd. De enige die het zo durfde te zeggen. Ze heeft dat met christelijke noties onderbouwd. Ik mis dat in Nederland. Er zijn partijen die zich christelijk noemen. Ik hoor het niet genoeg.”

Van Agt geeft ook aan steeds minder liefde te voelen voor het CDA, waar hij nog wel lid van is. “Voor zover ik weet, betaalt mijn vrouw de contributie nog. De liefde staat op zes min.”