Toch zei schrijver en oud-politicus Terlouw geen heel bijzondere dingen. Het was vooral een bevlogen en gerijpt betoog over dat wij mensen ermee moeten en kunnen stoppen om de aarde uit te buiten. En over hoe de sleutel tot een betere maatschappij misschien gevonden kan worden als we elkaar weer meer gaan vertrouwen: burgers de overheid en visa versa. Het was zo’n verkeerde tijd niet, aldus Terlouw, toen in veel woonwijken nog touwtjes uit de brievenbus hingen, zodat kinderen zomaar en onaangekondigd bij hun buurvrouw konden binnenlopen.

Dat het betoog veel losmaakte, zal te maken hebben met een breed levende behoefte aan bevlogenheid en positiviteit. En aan het feit dat Terlouw met zijn ”touwtje uit de brievenbus” een ijzersterke metafoor introduceerde. Zo sterk dat we blijkbaar meteen vergeten dat dit touwtje hoorde bij een heel andere tijd: een tijd waarin moeder de vrouw overdag nog standaard thuis was en de multiculturele samenleving nog niet bestond. En laten het nu juist die twee veranderingen zijn die met name door een partij als D66 jarenlang krachtig zijn bevorderd!

Maar dat terzijde. Met zijn pleidooi voor meer vertrouwen schoot Terlouw wel degelijk in de roos. En dat touwtje uit de brievenbus? Dat zullen we in de komende verkiezingencampagne vast nog vaker de revue zien passeren…