Prof. mr. Pieter van Vollenhoven en prinses Margriet bij jubileum: Hulde aan Juliana
„Als mijn schoonmoeder er niet was geweest, waren we niet getrouwd.” Prof. mr. Pieter van Vollenhoven is vol lof over de rol die koningin Juliana speelde in de totstandkoming van zijn huwelijk.
Van Vollenhoven zei dat in een zaterdag door het EO-programma Blauw Bloed uitgezonden interview met zijn vrouw en hem ter gelegenheid van hun vijftigjarig huwelijk. Afgelopen dinsdag was hij een halve eeuw getrouwd met prinses Margriet. Dat huwelijk kwam niet zonder slag of stoot tot stand, want het was nog ongebruikelijk dat iemand van adel met een burgerjongen trouwde. De twee, die elkaar in 1963 hadden leren kennen tijdens hun studie rechten aan de Leidse universiteit, zetten echter door.
Daarbij hielp niet alleen koningin Juliana, die in het huwelijk geloofde en aan wie Van Vollenhoven „met ontzettend veel dierbaarheid” terugdenkt. Een vriendin van prinses Margriet, die met haar in hetzelfde studentenhuis woonde, fungeerde als stand-in. Haar foto stond op Pieters bureau, alsof ze zijn vriendin was. De relatie tussen de derde dochter van de vorstin en de zoon van een Schiedamse fabrikant in dekzeilen bleef lang „in het geniep en in het geheim”, zoals Van Vollenhoven in het interview zegt. Margriet droeg zelfs regelmatig een pruik als ze haar vriend ontmoette. Uiteindelijk kwam het nieuws toch naar buiten, en zelfs versneld, omdat het via het Leidsch Dagblad dreigde uit te lekken.
Voor Van Vollenhoven betekende zijn entree in de koninklijke familie een ingrijpende verandering. Hij probeerde zich aan te passen, maar „je kunt alleen overleven door jezelf te blijven”, realiseerde hij zich na enige tijd. Wat hem in prinses Margriet aantrok? „Ze is hartelijk; buitengewoon aardig.” En andersom: Pieters humor viel Margriet op. En verder: „Het klikte gewoon.”
Ieder jaar, een halve eeuw lang, kwam het echtpaar op de trouwdag samen met het toenmalige bruidspersoneel. Soms bij Pieter en Margriet thuis, soms in een restaurant. De eerste jaren trok Margriet daarbij haar bruidsjapon weer aan.
Het echtpaar kreeg vier zonen. Voor de prinses, afkomstig uit een meisjesgezin, was het wennen om met vijf mannen te leven. Hoewel dat later zo gewoon was dat ze er weer aan moest wennen kleindochters te hebben. Ze geniet wel van hen, want zelf had ze ook graag dochters gehad.
Het geheim van vijftig jaar samen zijn? „We vinden elkaar nog steeds de moeite waard, we hebben een verbond.” Hun kinderen hebben daar ook een mening over: „Volgens mij houden ze nog steeds zielsveel van elkaar”, zegt prins Maurits. Hij noemt „een sterk doorzettingsvermogen” typerend voor zijn vader, „erg voor elkaar klaarstaan” als kenmerk van zijn moeder. Dat bleek ook uit hun activiteiten: Pieter door zijn inzet voor veiligheid, slachtofferhulp, monumentenzorg en natuurbehoud, Margriet in haar passie voor het Rode Kruis.
„Zorg en verdriet brengen je nader tot elkaar”, zegt het gouden bruidspaar als het terugblikt op de ziekteperiode van zoon Bernhard, die in 2013 werd getroffen door lymfeklierkanker. Bij toerbeurt waakten de familieleden bij de zieke, 24 uur per dag. „Het was een tijd om nooit te vergeten.”
De zonen Van Vollenhoven roemen de bedrijvigheid van hun ouders, al zouden die op hun leeftijd –77 en donderdag 74– het best wat rustiger aan mogen doen. Voor hun steun aan zus Beatrix tijdens de 33 jaar dat ze koningin was, bracht koning Willem-Alexander zijn oom en tante hulde in zijn eerste kersttoespraak, in 2013. „We waren er ontroerd door”, zegt Margriet.