Dat blijkt uit onderzoek van Levi Klempner, die maandag aan de Vrije Universiteit in Amsterdam promoveerde op het proefschrift ”Blessed is Egypt my People. Recontextualizing Coptic Identity outside of Egypt”

De Israëlisch-Amerikaanse Klempner verdiepte zich in hoe koptische christenen, die vrijwel altijd afkomstig zijn uit Egypte, buiten hun geboorteland omgaan met hun identiteit.

Volgens Klempner benadrukken vooral geestelijken in de Koptisch-Orthodoxe Kerk dat kopt-zijn meer inhoudt dan alleen het afstammen van een christelijke familie. Degenen die de kerk beschouwen als een soort sociale club, krijgen al snel de pin op de neus. Klempner: „Wie niet naar de kerkdiensten komt, en daarvoor allerlei excuses aandraagt, of wie zelden aanwezig is of telkens te laat komt, krijgt er via de preek van langs.”

De ‘harde kern’ van de kerkleden wordt volgens Klempner bevestigd in de overtuiging dat zij echte kopten zijn, omdat ze zich trouw voegen in wat de kerk van hen vraagt. „Ze kunnen zich niet alleen gelukkig prijzen in de lange traditie waar ze deel van uitmaken, die teruggaat tot tweeduizend jaar geleden, maar worden ook telkens herinnerd aan de offers die ze moeten brengen voor hun trouwe opkomst.” Dit is volgens Klempner vooral het geval bij kopten die te maken krijgen met de aantrekkelijkheid van de Westerse consumptiemaatschappij. Als zij in zo’n omgeving trouw blijven aan de kerk, is dat goed voor hun prestige in eigen kring en gevoel eigenwaarde.

Volgens Klempner ontstaan er bij Egyptische migranten desondanks soms grote loyaliteitsvragen. Mensen die hij sprak, vroegen zich af of ze zichzelf beschouwden als Egyptenaar, Arabier, kopt, orthodox christen, ‘gewoon’ christen, Amerikaan of iets anders, om vervolgens te concluderen dat geen van deze omschrijvingen volledig recht deed aan hun gevoelens. Iemand vertelde hem dat als hij zich omschreef als christen, dat nog weinig zei over zijn koptische achtergrond. Terwijl als hij zich voorstelde als kopt, dat altijd vragen opriep bij de ander.

Daarnaast signaleert Klempner dat tweedegeneratiemigranten uit Egypte tegen hele andere vragen aanlopen dan hun ouders. Jongeren die zijn opgegroeid buiten Egypte, zien zich niet altijd meer als een Egyptenaar, maar voelen zich aan hun ouders wel verplicht om zich zo te gedragen. Dat veroorzaakt verwarring over normen en waarden. Ouders zien soms met lede ogen aan hoe hun kinderen meegaan in de gewoonten van de liberale Westerse samenleving, zoals seks buiten het huwelijk, echtscheiding en experimenteren met alcohol en drugs. Het levert alleen maar verwijdering op als ze jongeren hier op aanspreken.