Omarming van het pakket voorstellen betekent onder meer dat de machtige Senaat van 315 zetels teruggaat naar honderd. De senatoren krijgen bovendien minder directe macht. Zo kunnen ze niet langer de regering naar huis sturen met een motie van wantrouwen. De macht komt vrijwel volledig in handen van de Kamer van Afgevaardigden, die wetsvoorstellen kan goed- of afkeuren. De Senaat beslist daar nu nog over mee, maar verliest die bevoegdheid.

De bedoeling van de hervorming is de eeuwig terugkerende patstellingen in de Italiaanse politiek te doorbreken. In de zeventig jaar oude republiek Italië met zijn 62 miljoen inwoners kwam het sinds de oorlog al talloze keren tot een impasse in de politiek. Italië geldt als kampioen van de korte kabinetten, waar gemiddeld één keer per jaar een nieuwe regering aantreedt.