Auteur handboek: Straatjongere heeft liefde en grenzen nodig
Straatjongeren zijn over het algemeen geen lieverdjes. Hoe kom je in contact met hen en breng je hen het Evangelie? Jonathan Pellegrom, zelf jongerenwerker, schreef er een boek over.
Al zeven jaar werkt Pellegrom (28) onder straatjongeren. Eerst in de Rotterdamse wijk Delfshaven, nu ook in Utrecht. Hij doet dat voor Streetlink, onderdeel van de missionaire organisatie Agapè.
Als jongerenwerker liep hij in het begin tegen allerlei problemen aan, zoals: hoe ga ik op een goede manier om met de jongeren van de straat? Hoe benader ik hen liefdevol, maar geef ik toch mijn grenzen aan? „Ik moest zelf het wiel uitvinden en had behoefte aan een boek met informatie en adviezen.”
Veel nood
Pellegrom, inmiddels teamleider bij Streetlink, besloot een handboek te schrijven voor jeugdwerkers die zich richten op jongeren buiten de kerk. „Ik hoop met de expertise die ik heb opgedaan, anderen te kunnen helpen.”
Het boek, dat dinsdag in Rotterdam wordt gepresenteerd, vertelt hoe belangrijk het is om met buitenkerkelijke jongeren in contact te komen. „Er heerst ontzettend veel nood onder hen. De meeste straatjongeren groeien op in moeilijke situaties. Ze ontvangen weinig echte waardering en leven zonder God.”
Door hen in aanraking te brengen met het Evangelie hoopt Pellegrom „verschil te kunnen maken” in hun leven. „Als alle jongeren Jezus leren kennen, zal dat een grote verandering teweeg brengen in de wijken en steden van Nederland.”
Agressief
In het boek legt Pellegrom uit wat kenmerkend is voor straatjongeren. Hij geeft adviezen om succesvol bij hen aan te sluiten. „Straatjongeren groeien op in een andere cultuur, met andere normen, waarden en omgangsvormen. Ze kunnen zich heel afwerend gedragen en verbaal en fysiek agressief zijn. Ten diepste is dat gedrag een roep om aandacht. Ze willen uittesten of je werkelijk om hen geeft.”
Jongerenwerkers moeten deze jongeren met liefde benaderen, maar tegelijk hun grenzen duidelijk aangeven. „Als christenen zijn wij vaak geneigd om incidenten met de mantel der liefde te bedekken, de ander te vergeven en verder te gaan. Maar deze jongeren hebben duidelijkheid en strakke regels nodig.”
Pellegrom noemt als voorbeeld een jongere, die hij al jaren kende, die zich tijdens een activiteit enorm misdroeg. Hij vernielde dingen en gebruikte fysiek en verbaal geweld. „Ik heb hem toen verteld dat ik hem een aardige jongen vind, maar dat ik dat gedrag niet tolereer. Hij mocht van mij een jaar niet op de activiteit komen. Dat heeft goed uitgepakt. Ik heb contact met hem gehouden.”
Belangrijk is verder dat jongerenwerkers transparant zijn over hun geloof, zegt hij. „Als je oprecht geïnteresseerd bent in de ander, maar tegelijk duidelijk bent over waar je zelf staat, leidt dat vaak tot mooie gesprekken.”
Sleutels
Pellegrom hoopt dat het boek jongerenwerkers sleutels in handen geeft om aan de slag te gaan met jongeren buiten de kerk. „Veel kerken zijn sterk naar binnen gericht. Het zou mooi zijn als er door dit boek christenen succesvol kunnen investeren in jongeren van de straat.”
