Het leven is vandaag de dag in ons land niet onbedreigd. Dat de mens met zijn handen en instrumenten van het leven af moet blijven is een gedachte die de meerderheid van ons volk niet meer deelt. Het wordt als normaal gezien dat er in Nederland jaarlijks 30.000 abortussen plaatshebben.

De laconieke houding van veel mensen tegenover abortus heeft onder meer te maken met de beperkte kennis die zij hebben. Veel burgers denken dat het bij abortus ‘slechts’ gaat om het weghalen van een stukje foetaal weefsel. Dat in werkelijkheid een babylichaampje uit elkaar wordt gerukt, beseffen ze vaak niet. Wanneer daarvan beelden worden getoond, is de kritiek dat dit stemmingmakerij is.

Daarbij valt te constateren dat zelfs mensen die vanuit overtuiging of naar gewoonte het prolifestandpunt innemen, ook min of meer wennen aan een dergelijk cijfer. Zo is het nu eenmaal in ons land. De strijd tegen abortus is verloren. Er is niets meer te doen.

De Week van het leven kan gezien worden als onderdeel van een groeiend besef niet bij de pakken neer te mogen gaan zitten. Er is zeker terrein terug te winnen. Een middel daartoe is om naast de vrouwen die abortus overwegen te gaan staan. Aanstaande moeders die kiezen voor abortus doen dat lang niet altijd uit gemakzucht. Ze hebben vaak het gevoel in een uitzichtloze situatie te verkeren. Wanneer er dan niemand is die hen perspectief biedt, kiezen ze voor zwangerschapsafbreking. Ze denken dan snel van hun probleem af te zijn. Om daarna vaak te constateren dat ze het psychisch minstens zo zwaar hebben, juist vanwege de abortus, als dat ze het tijdens hun zwangerschap hadden.

Helaas is vast te stellen dat er op het terrein van ondersteuning van vrouwen die worstelen met een zwangerschap door de overheid steeds minder wordt gedaan. De laatste jaren is er heel zwaar bezuinigd op het hulpaanbod aan deze vrouwen.

In dit gat kunnen kerken een belangrijke rol vervullen. Zij belijden dat het leven een gave van God is. Wat dit voor hen betekent, kunnen zij ook laten zien door vrouwen in nood de helpende hand te reiken. Ook voor kerken heeft de Week van het leven daarom betekenis.

Deze speciale week begint officieel komende maandag. Maar morgen, op de dag ervoor, wordt in talloze kerken in ons land de boodschap van de eeuwig Levende gebracht. Het zou een krachtig signaal voor de eigen gemeente en voor de samenleving zijn als in al die kerken morgen gesproken wordt over de waarde van het menselijk leven en als dit ook een plaats krijgt in de gebeden.

Daarbij zal zeker genoemd moeten worden dat ook kerken en kerkleden schuld dragen. Ook zij zijn gewend aan de heersende praktijk in ons land. Maar daarnaast moet vooral klinken dat er voor elk leven perspectief is in het Woord en het werk van de levende God, de Schepper en Schenker van alle leven.

rd.nl/weekvanhetleven