Steenuil verdrinkt vaak in drinkbakken
De steenuil is een fijne vogel, die dicht bij mensen leeft. Het mooiste vind ik z’n langgerekte, bijna melancholische territoriumroep tijdens windstille, heldere nachten, vaak gevolgd door het korte „kiew”, dat echoot tegen schuurtjes, schoorstenen en gevels in het boerenland. Want dat is typisch het landschap waar de steenuil te vinden is. Die leefwereld is in een hoog tempo aan het verdwijnen, waardoor het slecht gaat met de steenuil. Rommelhoekjes worden strak gemaakt of volgebouwd, vervallen schuurtjes gesloopt en hoogstamboomgaarden maken plaats voor strak aangelegde laagstamboomgaarden.
Op allerlei manieren wordt geprobeerd de steenuil te beschermen en waar mogelijk te helpen aan broedgelegenheid. In Nederland bestaat een speciale steenuilenwerkgroep, die samen met bewoners van boerenerven maatregelen bedenkt en uitvoert die de steenuil een handje helpen. Een van die maatregelen is het plaatsen van vogelvriendelijke drinkbakken voor het vee. Het blijkt namelijk dat relatief veel jonge steenuilen verdrinken in drinkbakken. De jonge onhandige vliegers belanden pardoes in het water en kunnen er door de gladde wanden niet meer uit komen. Zo’n slachtoffer vond m’n schoonvader, die al tientallen gastheer is van steenuilenfamilies, vorige week. Hoog tijd dus om wat aan de drinkbak te doen.
