Het bizarre bericht kwam gisteren vanuit Zuid-Korea: dictator Kim Jong Un had twee functionarissen laten executeren en compleet verbrijzelen met luchtafweergeschut. Een van de mannen zou in slaap zijn gevallen tijdens een bijeenkomst met de leider. De andere functionaris zou een beleidsplan hebben ingediend dat de dictator niet aanstond. Dat waren de officiële verklaringen.

Het is bijna onwaarschijnlijk dat zoiets gebeurt: iemand ter dood brengen met behulp van een raket. Fyodor Tertitskiy noemt in zijn essay ”The many ways of dying in North Korea” andere bizarre vormen van executie, zoals het gebruik van zware machinegeweren. Hij gelooft berichten daarover alleen als ze uit diverse bronnen worden bevestigd. Dat Kims oom Jang Song Thaek in 2013 levend door honden zou zijn verscheurd, bleek niet waar. Of het bericht over de inzet van een raket waar is, zal nog moeten blijken.

Nu moeten terechtstellingen in Noord-Korea vooral afschrikwekkend zijn – voor de bevolking en voor de politieke en militaire elite. Executies zijn daarom altijd publiek, en burgers (soms zelfs kinderen) worden steevast verplicht om toe te kijken. En áls terechtstellingen dan zo’n hoge symbolische waarde hebben, is niets te wreed – als het maar vrees inboezemt.

Vandaag kwam er nog een bericht uit Zuid-Korea. Buurland Noord-Korea zou vorige maand vicepremier Kim Yong Jin hebben laten executeren. De 63-jarige bewindsman werd gedood door een vuurpeloton.

Meldingen over extreme vormen van executie én over de terechtstelling van hoge functionarissen vallen samen met een andere trend in Noord-Korea: opvallend veel leden van de elite lopen over naar China.

Dit jaar kun je omschrijven als het jaar van de overlopers, schreef de Noord-Koreakenner Andrei Lankov onlangs. Wat hem daarbij opviel was dat nog nooit zo veel hoge functionarissen en diplomaten het land ontvluchtten. Wat is er in Noord-Korea aan de hand dat dit kan verklaren? „Met zo veel overlopers moet ook Kim Jong Un zich afvragen wie hij nog kan vertrouwen”, luidde deze week een analyse op nknews.org, een website van Noord-Koreaanse dissidenten.

Daarmee lijkt het doel van de internationale gemeenschap met een reeks sancties om de Noord-Koreaanse productie van kernwapens gelukt, want dat was nu juist het doel ervan: voor wantrouwen zorgen in de kliek rond Kim Jong Un. Doordat geldstromen worden afgeknepen, wordt het voor Kim moeilijker die elite van privileges te voorzien, bedoeld om hen loyaal te houden in een land dat op een zinkend schip lijkt. „Zonder die extraatjes zal de elite zich gedragen als ratten op de Titanic: wegwezen hier”, aldus een analist op nknews.org. Een regime dat zo verzwakt is, zal eerder bereid zijn toe te geven aan internationale eisen.

Het overlopen van steeds meer hoge functionarissen houdt indirect verband met die aangescherpte sancties, aldus nknews.org.

Noord-Koreakenner Andrei Lankov ziet een ander verband. Ze zijn het gevolg van Kim Jong Uns meedogenloos uit de weg ruimen van vermeende tegenstanders, waarmee hij eind 2012 begon en tot op vandaag mee doorgaat. Lankov ziet daarin een breuk met het verleden. Kims vader Kim Jong Il (1994-2011) en zijn opa Kim Il Sung daarvóór lieten topfunctionarissen doorgaans in leven als ze werden gestraft. Zo niet Kim Jong Un. Wie verdacht wordt van ontrouw krijgt de doodstraf.

Dat we hier met een meedogenloze moordenaar van doen hebben, bleek uit de terechtstelling van zijn oom Jang Song Thaek en uit die van de jonge zangeres Hyon Yong Choi: twee mensen met wie Kim intiem omging.