Refogezinsbeurs geen goed platform voor evangelisatie
Evangelisatie is een taak van elke christen. Niet voor niets schrijft Paulus dat we op ieder moment bereid moeten zijn om verantwoording af te leggen van de hoop die in ons is. Dat is geen verplichting, als het goed is, maar een vanzelfsprekendheid. Wie zelf is gegrepen door de blijde boodschap van de Bijbel zal het niet snel zat worden om er met anderen over te spreken. Zeker als de ander die heilsboodschap nog niet kent. Waar het hart vol van is, loopt de mond van over. Zo bezien kan er niet genoeg geëvangeliseerd worden.
Tegelijk is het niet verkeerd om ook bij evangelisatie na te denken over tijd en wijze. Het doel heiligt niet de middelen. Het is daarom de vraag of het wel zo’n goed idee is om op reformatorische gezinsbeurzen als de Duikenburgse Dagen in Echteld en Naar Buiten in Barneveld te gaan evangeliseren.
Een groep christenen, die het liefst anoniem wil blijven, is dat de komende tijd van plan. Ze zijn gelieerd aan de website benikweluitverkoren.nl. Die link is geen toeval. De website wil mensen „bemoedigen” die worstelen met de vraag of de blijde boodschap wel voor hen is. Een herkenbare vraag voor jongeren én ouderen in reformatorische kring. Een vraag met een geestelijke importantie die ver uitstijgt boven alle gekrakeel over Bijbelvertalingen, kerkscheuringen, dogmatische kwesties en wat verder bevindelijk gereformeerde christenen bezighoudt.
Het is zonder meer positief dat de aandacht voor vragen rond de toe-eigening van het heil groeit. Maar moet de strijd die veel reformatorische christenen hierover persoonlijk ervaren de inzet zijn van een evangelisatiecampagne op een gezinsbeurs? Ligt hier niet veel meer een taak voor predikanten en voorgangers om in prediking en pastoraat aandacht te besteden aan dit buitengewoon belangrijke thema?
Het is te begrijpen dat de organisatoren van de Duikenburgse Dagen en Naar Buiten niet zitten te wachten op evangelisatieactiviteiten. Hun klanten komen daar niet voor en lang niet iedereen zal op dat moment een gesprek over persoonlijke geloofsvragen waarderen. Bovendien voedt het idee de vaker geuite kritiek dat reformatorische gezinsbeurzen een soms wat merkwaardige combinatie van commercie en geestelijkheid laten zien.
Tegelijk houdt de voorgenomen evangelisatieactie een spiegel voor aan kerken, predikanten, voorgangers, ambtsdragers, jeugdwerkers en andere opvoeders. Bieden zij ruimte aan een open en eerlijk gesprek over de diepste geloofsvragen? Geven zij Bijbelse leiding bij het zoeken naar antwoorden? Zeker jongeren, maar ook ouderen, hebben er behoefte aan.
De initiatiefnemers doen er verstandig aan om hun goedbedoelde idee, waarover op sociale media flink wordt gediscussieerd, in te trekken. Niet omdat het onderwerp onbelangrijk zou zijn. Integendeel. Laat het alle aandacht krijgen die het verdient. Maar wel op de plaats en de manier die erbij past: in de kerk, op huisbezoek, op vereniging én thuis, in de gesprekken tussen ouders en kinderen. Die contekst doet meer recht aan de diepste geestelijke vragen van reformatorische christenen dan een vluchtige ontmoeting op een gezinsbeurs.
