Het PBL stelt dat een groeiend aantal huurders moeite heeft elke maand de huur en andere kosten voor levensonderhoud op te brengen. De praktijk laat volgens de zegsman juist een positieve ontwikkeling zien.

Het PBL-onderzoek is een modelmatige doorrekening van allerlei aannames van wat mensen kwijt zijn aan allerlei uitgaven voor levensonderhoud. Het onderzoek zegt echter niets over hoeveel mensen daadwerkelijk betalingsproblemen hebben.

Deze week meldde brancheorganisatie van woningcorporaties Aedes nog dat voor het tweede jaar op rij het aantal huisuitzettingen door betalingsproblemen is gedaald. Dat komt juist door vroegtijdig ingrijpen zodat schulden zich niet opstapelen, zegt de woordvoerder.

Bovendien heeft het kabinet honderden miljoenen euro’s extra uitgetrokken voor de huurtoeslag. Daarmee worden de laagste inkomens gecompenseerd voor eventuele huurverhogingen.

Volgens het PBL kan een half miljoen huurders (18 procent) met moeite aan de verplichtingen voldoen. Sinds 2012 is dit met 5 procent gestegen.

Het planbureau onderzocht hoeveel huishoudens een zogeheten ‘betaalrisico’ hebben: het risico dat een huishouden op een gegeven moment de maandelijkse woonlasten niet meer kan betalen omdat hun inkomen ontoereikend is.

Het zijn volgens het PBL vooral de absolute minima die in de knel zitten. In 2015 dreigde bijna de helft van alle huurtoeslaggerechtigden met een inkomen onder het sociale minimum in de betalingsproblemen te komen.

„Door de hard gestegen huren zitten steeds meer huurders in de knel”, reageert directeur Ronald Paping van de Woonbond op de cijfers. Vanaf 2013 konden de huren ver boven inflatie stijgen. „Het aantal huurders dat daardoor met armoede kampt, is hierdoor hard toegenomen.”