Door de Franse invloed in het Ottomaanse Rijk ontstond er rond 1840 een toename van religieuze ordes in Jeruzalem. De gemeenschap Zusters van St.-Jozef van de Verschijning ging aan de slag in 1848. Ze richtte een ziekenhuisje op in het Latijnse patriarchaat.

Met de hulp van de Franse graaf Amédée de Piellat kon er in 1889 een nieuw ziekenhuis geopend worden tegenover de Nieuwe Poort van de Oude Stad, dat vernoemd werd naar de Franse koning Louis. Na de Onafhankelijkheidsoorlog van 1848 lag het ziekenhuis op de grens van Israël en Jordanië.

Het Franse Ziekenhuis St.-Louis is een christelijk ziekenhuis, maar zowel patiënten als personeelsleden zijn Joden, moslims of christenen. Het personeel krijgt ook hulp van buitenlandse vrijwilligers, met name Duitse christelijke jongeren die een periode in Israël willen werken. In totaal telt het ziekenhuis zestig bedden, waaronder een deel voor terminale patiënten.

De instelling staat onder toezicht van het ministerie van Gezondheid en er is met het rabbinaat overeen gekomen dat er geen kruisen of kokertjes met een tekst uit Deuteronomium (mezuzot) aan de muren worden gehangen.

Chaya van Kooten (1947) volgde na drie jaar met geestelijk gehandicapten te hebben gewerkt, in Amsterdam algemene en psychiatrische verpleegkunde. De afgelopen 36 jaar werkte ze in het Franse ziekenhuis.

Haar familie komt uit de Gereformeerde Gemeenten. Nu heeft ze de hervormde gemeente in Oostendam bij Hendrik-Ido-Ambacht als thuisgemeente.