Casper van Dorp werd dertig jaar geleden in Sri Lanka geboren. Toen hij enkele weken oud was, werd hij geadopteerd.

Zaterdag vertelde hij voor de Adoptievereniging Gereformeerde Gezindte in Gouda over zijn afkomst en persoonlijke zoektocht naar zijn identiteit. Die zoektocht hield hem van jongs af aan bezig.

Van Dorp was gemeenteadviseur binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), werkte als predikant in opleiding in Sri Lanka en is nu gereformeerd predikant in Garderen.

Uniek

„Dat je een andere huidskleur hebt, maakt dat je uniek bent. Dat heeft impact op je”, zei ds. Van Dorp. Als adoptiekind groeide hij op in de gereformeerde gezindte. „Ook dat betekent dat je anders bent. Helaas word je door je huidskleur soms geassocieerd met mensen die altijd stelen.”

Volgens ds. Van Dorp vinden westerlingen zich altijd iets meer ontwikkeld dan mensen uit een derdewereldland. „Kennelijk had ik daardoor een bewijsdrang net zo goed te zijn als mijn blanke collega.”

Ds. Van Dorp signaleert ook groepsdenken: gekleurd tegenover blank. „Daarbij heb ik het gevoel anders te zijn. Dat vraagt dat je moet schakelen.”

Als adoptiekind worstelde Van Dorp met de vraag of hij mag zijn wie hij is. „Ben ik gewild als mens? Hoe heeft God mij bedoeld en ben ik voortgekomen uit liefde?

Toen mijn dochter in 2008 in Sri Lanka werd geboren, had ik het gevoel dat dit kind echt van Hem was.”

Dankbaar

Ds. Van Dorp is dankbaar dat zijn ouders een rol hebben gespeeld in zijn zoektocht naar zijn identiteit. „Er is altijd ruimte voor gesprek geweest.”

Hij adviseerde zijn gehoor te bedenken wat het betekent om als enige gekleurde in een blanke omgeving te leven. „Blanken kunnen zich dit niet voorstellen.”