De westerse samenleving was vroeger ruwweg verdeeld in drie groepen. Sommige mensen respecteerden de Bijbel als ”de waarheid”, maar leefden daar niet naar. Een tweede groep geloofde de Bijbel en probeerde er toegewijd naar te leven. Ten slotte had je mensen die de Bijbel afwezen als een boek vol mythen en legendes.

De tijden veranderen echter. Om te beginnen neemt de eerste groep snel in omvang af. En de relatie tussen de tweede en derde groep is op een nieuwe manier beladen geworden. Als je vroeger het gezag van de Bijbel helemaal accepteerde, zouden je sceptische buren het daar niet mee eens zijn en uitleggen waarom ze de Bijbel niet konden aanvaarden. Misschien lachten ze je in het geheim uit, maar ze zouden niet de behoefte voelen om de manier waarop je naar de Bijbel keek ter discussie te stellen en proberen die belachelijk te maken.

Vandaar wordt het karakter van de Bijbel als nooit tevoren publiekelijk aangevallen als wreed en onderdrukkend. Degenen die vasthouden aan de klassieke visie op de betrouwbaarheid van de Bijbel worden in hetzelfde licht gezien. Christenen staan onder een enorme sociale druk om de klassieke opvatting over de inspiratie en het gezag van de Schrift en de rol die de Bijbel in onze levens moet hebben, los te laten.

Levend en krachtig

Om deze reden is in onze gemeente recent een korte serie van drie preken gehouden over de christelijke leer van het Woord van God. We hebben erbij stilgestaan dat de Bijbel betrouwbaar, gezaghebbend, genoegzaam en Gods definitieve openbaring is. Zowel gelovigen als sceptici zijn vaak onbekend met wat de kerk vroeger altijd geloofd heeft over de Schrift en met wat de Bijbel zegt over zichzelf. Het is altijd al cruciaal geweest om dit goed te begrijpen, maar in onze tijd is het belangrijker dan ooit.

We moeten echter niet zo gebrand zijn op een juiste visie op de Schrift dat we geen aandacht meer hebben voor de rol die de Bijbel in ons leven behoort te hebben. We hebben er geen behoefte aan om een schare mensen te creëren die de waarheid van de Bijbel in principe gelooft, maar de kracht ervan in hun leven niet kent. Jezus vertelde de elite van Zijn dagen dat ze de Schriften niet kenden, noch de kracht van God (Matth. 22:29). Hebreeën 4:12 zegt dat de Bijbel „levend en krachtig” is, „scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard.”

Hoe is de Bijbel levend en krachtig? Het Woord van God is de belangrijkste weg waarlangs we de waarheid over God leren begrijpen. Het tweede gebod verbiedt het maken van afbeeldingen van de drie-enige God om Hem daarmee te dienen. Waarom eigenlijk? Als afbeeldingen en beelden van God je helpen bij het bidden, waarom worden ze dan in de wet van God verboden? Eeuwenlang hebben protestantse –en vooral gereformeerde– kerken als antwoord gegeven dat de Heilige Geest door het lezen en onderwijzen van het Woord van God krachtig werkt om het verstand en het hart te verlichten met de waarheid. Beelden kapen die waarheid en presenteren een versimpelde versie van Gods karakter.

Verbeelding

In augustus stond er een artikel in de New York Times met als titel ”Turn the Page, Spur the Brain” (Sla de bladzijde om, geef het brein een zet). Het presenteerde onderzoek dat laat zien dat voorlezen bij kinderen, zelfs bij peuters, cruciaal is voor de ontwikkeling van de hersenen. De onderzoekers ontdekten dat kinderen blootstellen aan een video of een plaatje kortsluiting veroorzaakte in de verbeelding van het kind. Een expert zei: „Ze hoeven zich het verhaal dan niet meer zelf voor te stellen, ze krijgen het gewoon gevoerd.” Een andere onderzoeker wees erop dat kinderen aan wie werd voorgelezen „duidelijk meer activiteit lieten zien in de hersengebieden die visuele associaties verwerken, ook al luisterde het kind naar een verhaal en kreeg het geen plaatjes te zien.”

Om kort te zijn, verbale communicatie zorgt ervoor dat je geest en hart aan de slag gaan om het verhaal voor jezelf te vatten en te verbeelden. Beelden hebben de neiging om je te voeren wat de verbeelding van iemand anders heeft geschapen.

Aanschouwen

Ik geef niet af op visuele kunst in het algemen. Maar dit simpele artikel over voorlezen aan kinderen ondersteunt een oude protestantse opvatting over de kracht van het Woord om onze harten in de ban te laten raken van de waarheid op een manier waarop niets anders dat kan. Paulus zegt in 2 Korinthe 3:18 en 4:6 –opmerkelijk genoeg– dat we nu al door het geloof de heerlijkheid van Christus aanschouwen. Dit aanschouwen is verbonden aan het werk van de Geest in onze harten als het Woord van God wordt gelezen en gehoord (2 Kor. 3:12-16).

Jarenlang heb ik gedacht dat God in mijn leven zou werken door de Geest, en dat de Bijbel een boek was dat ik moest gehoorzamen als God in mijn hart zou komen. Ik besef nu dat de Bijbel de weg is waarlangs God, door de Geest, in mijn leven werkt.

De auteur is predikant van Redeemer Presbyterian Church in New York. Dit artikel is overgenomen van de site van The Gospel Coalition.