Enkele Syriërs valt het tegen dat er geen disco is, zegt Klaas Brakke (31) om vier uur ’s middags. De Staphorster heeft zojuist vier Syriërs opgehaald. „De sfeer in de auto was goed. Ik vertelde hun dat ik ooit in Jordanië en Syrië ben geweest. Dat vonden ze prachtig.”

Al snel gaat het verhaal dat twee vrouwen in allerijl naar het ziekenhuis moeten om te bevallen. Hoe het precies zit, blijft onduidelijk, want even later wordt het verhaal afgezwakt tot één vrouw die zou zijn afgevoerd. Een EHBO’er wil het verhaal bevestigen noch ontkennen. „Beroepsgeheim.”

Om kwart over vier heet Henk Bisschop de vluchtelingen namens de organisatie welkom, waarna hij de middag opent met gebed. Vanaf een podium heft een groepje ”Ere zij God” aan, wat in verschillende talen wordt herhaald. Vervolgens houdt de Iraakse evangelist R. Avakthi een toespraak. „God had de wereld kunnen wegvagen”, zegt hij. „In plaats daarvan zond Hij zijn Zoon naar de aarde.”

„Ik ben blij dat dit wordt georganiseerd”, zegt Hany (54), een pastor uit Egypte die vluchtte voor salafistische moslims. Een verblijfsstatus is ver weg, omdat hij volgens de IND gewoon terug kan naar zijn geboorteland. Ondanks zijn zorgen geniet hij van de bijeenkomst. „Prachtig dat zo veel mensen nu in aanraking komen met het Evangelie.”

Rond vijf uur wordt het buffet gepresenteerd: onder meer tomatensoep, aardappelen, rijst, kip en rauwkost. „Géén varkensvlees om moslims niet voor het hoofd te stoten”, zegt Annelies Wijnands (43) uit Zwolle, die het reilen en zeilen in de keuken regelt. „Verder is het een mengsel tussen Nederlands en buitenlands eten.”

Het eten is heerlijk, vindt Rawa (14) uit Jemen. Ze heeft een fleurige hoofddoek op en zit met haar moeder Hannan (38) en 18-jarige tweelingbroers Wisam en Sam aan tafel. Twee Syriërs en een Egyptenaar houden hen gezelschap. „Wij zijn moslim, zij christen”, zegt Hannan. „Gezellig hoor”, vindt een van de Syriërs. Het gezin uit Jemen is al vier jaar in Nederland en heeft sinds een jaar een huis in Nieuw-Amsterdam. Rawa zegt dat de toespraak van Ravakthi grotendeels langs haar heen is gegaan. „Al dat praten en stilzitten is niks voor mij”, verzucht ze.

Aan andere tafeltjes is de sfeer tussen christenen en moslims eveneens prima. In het azc is dat soms anders, zegt Benjamin (20). De Afghaan is tot geloof gekomen en werd daarom in augustus flink toegetakeld door een islamitische landgenoot. Het bewijs ervan toont hij op zijn mobiele telefoon, waar op het scherm een jongeman verschijnt met een bebloed gezicht. „Ik heb het hem vergeven en uitgelegd waarom: omdat de Vader mij heeft vergeven.”

Avakthi blikt aan het eind van de avond positief terug. „De Heere werkt door de Staphorsters heen om mensen voor Hem te winnen. Syriërs zijn voor IS op de vlucht. Hier mogen wij hen verwelkomen. Ik geloof vast dat God in ons midden was en er mensen tot geloof zijn gekomen. Voor ons is dat misschien verborgen, maar God weet ervan.”

Klik hier voor een video.