Dat bleek gisteren uit een onderzoek van de Climate and Land Use Alliance. Zo kan een belangrijke factor in de klimaatverandering worden aangepakt.

In de studie nemen de wetenschappers Brazilië als voorbeeld. In 2003 stootte het land alleen al door de ontbossing 1766 gigaton CO2 uit, meer dan de totale Russische uitstoot door de verbranding van fossiele brandstoffen en van de cementindustrie. Tegen 2012 had Brazilië de CO2-uitstoot door de ontbossing al met 80 procent omlaag gebracht.

Het voorbeeld toont aan dat het mogelijk is om ontbossing drastisch te verminderen en tegelijk de productie van de landbouw verder te vergroten, stellen de onderzoekers.

Als de ontbossing in Brazilië in de hand gehouden kan worden, is dat elders ook mogelijk, verwachten de auteurs. Maar gemakkelijk zal dat niet gaan: de nadruk ligt op winsten op de korte termijn die geen rekening houden met de milieukost of de belangen van een land op langere termijn.

Daardoor bestaat de kans dat de ontbossing weer toeneemt. De laatste cijfers wijzen in die richting. In 2015 is de ontbossing in Brazilië opnieuw versneld.

Tropische landen moeten daarom geholpen worden om hun bossen te beschermen. „Om tropische wouden te behouden in plaats van om te hakken, is een economische verschuiving nodig”, stelt het rapport.

De economie faalt als mechanisme om de bossen te beschermen, stelt hoofdauteur Daniel Zarin, programmadirecteur bij de Climate and Land Use Alliance. „Bossen worden omgehakt omdat iemand profijt haalt uit de verkoop van het hout, van het grazende vee of de gewassen die groeien op het ontboste land, of door speculatie”, zegt hij.

„Maar de echte verliezen van die ontbossing worden niet meegeteld. Het gaat dan niet enkel om de uitstoot van CO2. Landbouwregio’s en stedelijke centra verliezen de diensten die bossen leveren aan de waterhuishouding. En de verliezen voor de biodiversiteit zijn niet te berekenen.”